Column Oerend Smart - Achterhoeks erfgoed

ACHTERHOEK - Deze week verschijnt de eerste Oerend Smart-column. De ene week zal Linda Commandeur de pen ter hand nemen, in de andere week Gert-Jan Hospers. De column van Linda zal vergezeld worden van een Instagramfoto, terwijl Gert-Jan er telkens een toepasselijke spreuk of quote bij plaatst. Volg Oerend Smart ook op Instagram: @oerendsmart

Achterhoeks erfgoed

De laatste dag van het jaar word ik opgeschrikt door hele harde, doffe knallen. Ik weet dat het komt en toch schrik ik ervan. Op vele plekken komen groepen samen, met een melkbus, een bal, carbid en veel bier. De jaarlijkse traditie van het carbidschieten. Het lijkt zelfs of het de afgelopen jaren steeds meer is geworden. Ik vind dat mooi. Gezelligheid, terug naar je roots, samen. Sinds 2014 staat het carbidschieten op de nationale erfgoedlijst van immaterieel erfgoed. Net als het midwinterhoornblazen trouwens. En het bloemencorso. Ik hou van tradities.

Op dat moment dwalen mijn gedachten af naar een paar weken daarvoor. Een kleine spreekkamer in Lichtenvoorde. 'Zullen we het 'Oerend smart' noemen?' Ik zit tegenover Gert-Jan en Gerwin. We hebben het over een column, deze column. Neeee.. te flauw, denk ik. Of toch? Wat betekent dit voor mij? Oerend smart is een combinatie van verleden en heden, traditie en innovatie, boerenverstand en slimme technieken. Het is ook: doe maar normaal. Het zegt veel over de mensen in de Achterhoek. 'Van oerend hard naar oerend smart,' zei Jan Paul Kieffman van VNO/NCW Achterhoek al tijdens het bezoek van Koning Willem-Alexander en Koningin Maxima aan de Achterhoek in 2014. Destijds was de aanleiding dat wij als Achterhoek (na Eindhoven) één van de meest innovatieve regio's van Nederland zijn. En daar mogen we best wat meer trots op zijn. Zichtbaar trots.

Ik zie oerend smart ook als krachtige traditie. Een paar jaar geleden schreef ik samen met Tanja Abbas het boek Modern naoberschap: hype of houvast. Het was een ontdekkingstocht in onze regio. We kwamen op veel plekken, spraken Achterhoekers met veel verschillende achtergronden: geboren en getogen, import en mensen die alleen in de Achterhoek werken, terwijl ze elders wonen. Over één ding waren ze het roerend eens: de kracht van de Achterhoeker is zijn bescheidenheid. Die af en toe ook wel iets minder mag. Het klaar staan voor elkaar, zonder dat er direct wat tegenover staat. 'Dat doe je toch gewoon?' Het erbij horen, omdat je er woont. Samen aan de slag op basis van gedeelde verantwoordelijkheid, gelijkwaardigheid, wederzijds vertrouwen, talenteninzet en wederkerigheid. De Achterhoek is een streek met sterke tradities en ver-bondenheid. Met nuchtere mensen die van aanpakken weten. Met slimme oplossingen en grootse feesten. Om de doodeenvoudige reden dat we onszelf altijd hebben moeten redden. Het leven was hard op de kale zandgronden in de Achterhoek. En dus zoek je elkaar op, werk je samen, heb je elkaar nodig. Toen en nu nog steeds.

Dat maakt ook duidelijk waarom ik geniet van de kruitdampen en harde knallen van het carbidschieten. Ook al is het oerend hard. Het gaat om saamhorigheid en wederzijds vertrouwen. En dat is oerend smart.