Anton Hulshof bladerend in zijn plakboek vol corsoknipsels. Foto: Henri Walterbos
Anton Hulshof bladerend in zijn plakboek vol corsoknipsels. Foto: Henri Walterbos

Anton Hulshof: 'Ieder jaar denk je weer: dit is het, groter kan nooit meer'

Algemeen Bloemencorso Lichtenvoorde

LICHTENVOORDE - Hij mag dan al jaren geen voorzitter meer zijn, zijn bevlogenheid voor het corso is er nog steeds. "Als ik op de tribune zit en ik zie dat er een gat lijkt te vallen, dan voel ik de spanning nog steeds." In 1985 trad de geboren Zieuwentenaar aan als voorzitter. Dit nadat hij toen al achttien jaar deel uit had gemaakt van het bestuur in de functie van penningmeester. "De eerste twee jaar waren inwerken", vult Hulshof aan. "Men had in die tijd behoefte aan jongeren in het bestuur. Samen met Vincent Pothof ben ik toen in het bestuur gekomen. Wij waren nog broekies toen, zo'n midden twintig. Er zaten toen echt grijze muizen in het bestuur, maar het ging gruwelijk mooi."

Door Henri Walterbos

Jarenlang was het bloemencorso van Lichtenvoorde maar een gewoon bloemencorso, totdat er meer corso's in de regio kwamen. "Als we willen overleven dan zullen we moeten groeien", opperde Hulshof. "We wilden niet perse zo groot worden als Zundert, maar we keken er wel met een schuin oog naar. We zeiden wel dat we zeker niet groter moesten gaan worden dan we zouden kunnen." Het corso telde in die dagen 28 wagens, maar financieel kwam het corso in het gedrang. "Na overleg met de gemeente hierover drong de gemeente aan op een terugkeer naar 25 wagens. Dan zou het financieel te verhapstukken zijn. Er wilde een wagen stoppen maar wij hebben ons ingezet om de wagen toch te kunnen behouden. Later vielen er toch wagens af. Dat krijg je toch een keer. We hebben even op 25 en later op 19 gezeten, maar nu zitten we alweer op 21 geloof ik", stelt Hulshof tevreden vast.
De groei van het corso en het toenemen van de kosten deed de Stichting Bloemencorso Lichtenvoorde besluiten entree te gaan heffen. "We kregen een deel van de opbrengst van de kermisvermakelijkheden. Toen die terugliepen en wij alleen maar groeiden zijn we met een delegatie naar het fruitcorso in Tiel geweest om te kijken hoe zij hier mee omgingen. Zij zijn noodgedwongen entree gaan heffen." Vanaf 1994, het laatste jaar voorzitterschap van de aimabele voorzitter, wordt er in Lichtenvoorde entree geheven. "Een heel spul", weet Hulshof nog. "In Tiel is het inmiddels zo dat de wagens niet meer rondtrekken maar dat de wagens ergens opgesteld staan en ze daar bekeken kunnen worden. Dat heeft allemaal met financiën te maken."
Grote bewondering heeft de oud-preses voor alle wagenbouwgroepen. "Als ik toch zie wat ze er allemaal voor doen, echt geweldig. En zo enthousiast!" Een en al lof is er van Hulshof over de ontwikkeling van het bloemencorso sinds zijn terugtreden. "Er is grote vooruitgang geboekt, heel veel gebeurd", steekt Hulshof de loftrompet over het bloemencorso anno 2017. "Ik zat er met zinnig verstand naar te kijken als ik zag hoe ze op de computer bezig waren ontwerpen te maken. Ieder jaar denk je weer: 'dit is het, groter kan nooit meer', en toch gebeurt het ieder jaar weer. We zijn al wel eens een week voorafgaande aan het corso met onbeplakte wagens de route gereden om te kijken of het wel paste. Onvoorstelbaar dat er enkele jaren geleden een wagen was die stromend water op de wagen had. 'Hoe is 't toch in hemelsnaam meugelijk..!"

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant