Bestuurslid Erik Thomassen draagt draaiboek over

LICHTENVOORDE - De 56-jarige Erik Thomassen groeide op in Winterswijk en raakte daar besmet met het bekende corsovirus. Bij de plaatselijke voetbalclub én zijn kameradengroep hielp de jonge Erik al vroeg mee aan het bouwen van de corsowagens. "Ik vond het toen al mooi en dat is nog steeds zo", vertelt Erik thuis aan de keukentafel in Lichtenvoorde. Hij is sinds tien jaar lid van het bestuur van de Stichting Bloemencorso Lichtenvoorde en neemt na deze editie afscheid.

Door Kyra Broshuis

Oudgedienden
"Herman ter Haar is een collega van me, we werken allebei bij de politie. Toen we samenwerkten in Zelhem heeft hij me, direct nadat ik klaar was met een intensieve opleiding, benaderd om lid te worden van het bestuur. Ik ben lid van de werkgroep 'tentoonstelling' en ik loop altijd mee als optochtbegeleider en daarbij staat veiligheid voorop. Ik heb het met heel veel plezier gedaan maar het is voor mij nu tijd om ermee te stoppen. Inmiddels ben ik, samen met Herman, één van de oudgedienden in het bestuur. Het is een best een moeilijke beslissing maar ik kom gewoonweg tijd tekort."

Minder fysieke taken
Thomassen werkt al bijna veertig jaar bij de politie en is momenteel operationeel expert. Het beperkte aantal vakantiedagen dat hij overhoudt na aftrek van de benodigde vrije dagen voor het corso, is een belangrijk onderdeel van zijn besluit om te stoppen. Het draaiboek ligt klaar voor zijn opvolger. "Elke werkgroep heeft een eigen draaiboek met alle taken. Mijn draaiboek gaat door naar de groep 'facilitair' en Koen Storteler gaat meelopen om de fysieke taken over te nemen. De rest wordt door Eugène Hulzink geïntegreerd in zijn takenpakket." Veel fysieke taken zijn de laatste jaren al uitbesteed, zo legt Thomassen uit. "De firma Boels uit Winterswijk doet ontzettend veel, vooral het zware werk. Dat is absoluut een hele positieve verandering. Het is goed om te blijven innoveren, we kijken altijd wat er beter kan. Zo willen we de Corsokids meer gaan promoten, dat is onze toekomst. De Duitse Ecke bij Hogenkamp is een prachtige manier om nog meer mensen te trekken, ook van over de grens. Toch blijven we voor de bezoekersaantallen altijd afhankelijk van het weer. De weersverwachtingen worden heel nauwkeurig bijgehouden."

Mooie en verdrietige momenten
De samenwerking met het bestuur gaat hij missen. "Absoluut. Het is een hele fijne groep om mee samen te werken. Natuurlijk wordt er veel gelachen en is er ruimte voor plezier maar op momenten dat het moet gebeuren, staan we er. Dan is iedereen heel serieus met zijn taak bezig, alles is strak geregeld. De sfeer op maandagochtend bij de prijsuitreiking is altijd heel bijzonder, dat zal iedereen die wel eens bij is geweest, herkennen. Die ontlading en dan samen feest vieren, dat is fantastisch." Het dieptepunt in de carrière van Thomassen is het overlijden van corsobouwer Ingmar Buil geweest. "Dat heeft me erg aangegrepen. Ingmar heeft heel veel gedaan voor de corsogroep De Boschkempers en was een fijne jongen om mee samen te werken. Vorig jaar is hij overleden aan kanker."

De kleinkinderen komen
Thomassen verheugt zich op het komende corso, ondanks dat het de laatste editie is waar hij actief aan meewerkt. "Ik kijk uit naar het corso en alles wat erbij komt kijken. Op dinsdag vier ik nog feest met het bestuur en op woensdag ga ik uiteraard helpen met opruimen. Daarna zit het erop voor mij. Bang voor het zwarte gat? Welnee, ik heb zoveel dingen te doen. Ik sport graag, ga vaak bij Longa kijken én mijn kleinkinderen komen binnenkort in Lichtenvoorde wonen. Dat wordt volop genieten voor mij en mijn vrouw."