Afbeelding

Column Oerend Smart - Natuur wordt serious business

Opinie Columns

Mijn gemeente (Bronckhorst) legt Groenlinks geen windeieren. Ze hebben ruim vijftig procent groei ten opzicht van de vorige gemeenteraadsverkiezingen. Groen licht dus, zo lijkt het, voor Achterhoekse natuur. En dat is hard nodig ook. De term zombiegrond werd door Jelle Reumer, bioloog, gegeven aan de grootschalige landbouwpercelen in de Achterhoek. Ik deel deze zorgen. Grootschalig mest- en pesticidengebruik, versnippering en verdroging bedreigen de natuur. Toch zijn dit geen berichten die je veel leest in de (sociale) media. Natuur mag namelijk niet te eng worden. Dan zappen mensen weg.

De natuur liep een maand geleden drie weken voor op schema. Krokussen schoten de grond uit en hazelaars lieten massaal hun katjes hangen. Eergisteren hoorde ik op het nieuws dat de natuur een aantal weken achter loopt. Gek nieuws vind ik dat. Mensen schrikken er ineens van maar de interesse is ook zo weer weg. Even een kortstondig verschrikt oergevoel, wat net zo snel weer wordt vervangen door voetbaluitslagen of de trouwjurk van Barbie.
Natuurnieuws, en daardoor natuur, heeft wat gezapigs. De jaarlijkse terugkerende cyclus van eikenprocessierupsen en het eerste kievitsei wordt smakelijk weggegeten als een Achterhoekse krentenwegge. Een vrolijke amuse om ellendige nieuwsitems te verbinden. Wat is er fijner dan na een item over een heftige aanslag te horen hoe een eland de groentetuin van uncle John heeft leeg gegeten?
Wat te doen wanneer natuur plotseling ook iets wordt om je zorgen om te maken? Dat alle luchtigheid er uit wordt gedrukt, het geen lichte amuse meer is en zwaar op je maag ligt? Dat je er misselijk van wordt en er 's nachts van wakker ligt, wanneer je zwetend over zombies droomt die over de akkers in de Achterhoek lopen? Misschien krijgt natuur dan eindelijk de aandacht die het verdient. Het gaat namelijk niet goed met de Achterhoekse natuur. De essen worden geruimd omdat ze ziek zijn, veel kastanjes staan op sterven na dood en zelfs de machtige eiken in de Achterhoek worden kaal en leeg. Natuurgebieden verdrogen en verzuren. Oppervlaktewateren verspreiden een overvloed aan nutriënten en bestrijdingsmiddelen en het kenmerkende coulisselandschap staat onder druk doordat singels tot landbouwgrond worden omgeploegd. De gigantische inspanningen die nodig zijn om natuurgebieden gezond te houden, zouden ons wakker moeten schudden. En hard.
Ik ben blij dat er hier en in de rest van Nederland langzaam het besef ontstaat dat er een groenere koers gevaren moet worden. Dat blijkt voor mij wel uit de stijging van progressief-groen in de verkiezingsuitslag. De Achterhoek moet het bovendien hebben van de lokale verbinding, waar de gemeenteraden een cruciale rol in spelen. Een groter groen blok in de raden helpt de Achterhoekse natuur hopelijk voor meer bewustzijn van de natuurproblematiek én de actie daarop. En dan mogen we wat mij betreft ook weer ongegeneerd genieten van het kneuterige natuurnieuws wat ik stiekem verslind als Achterhoekse krentenwegge. Zoals deze: wist je dat binnenkort de bosanemonen weer gaan bloeien?

Hielke Alsemgeest

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant