'We zijn zo enorm één team, met één gezamenlijk doel, één missie'

Met zijn allen naar de kermis

MARIENVELDE- De shirts 'One team, one dream, 3 championchips' zijn ruimschoots in de meerderheid in de feesttent op de kermis in Mariënvelde. En ze zijn niet uit elkaar te drijven, uitgezonderd iemand die de inwendige mens versterkt aan de friteskraam. Er sprake is van een homogene groep, zoals vriendengroepen die gezamenlijk op vakantie gaan naar de 'sunny beaches' van deze wereld. Zoals het gehele seizoen het teamgevoel de weg naar dit eclatante succes was, zo is de eenheid op de kermis bij de buren. De hoofdmacht van RKZVC dat een dag eerder niet alleen Achterhoekse voetbalgeschiedenis schreef, maar ook nationale geschiedenis. Welke club kan immers zeggen dat haar vlaggenschip in 5 jaar tijd liefst 4 keer promoveert, en niet door goudzoekers aan te trekken die komen spelen voor een vergoeding in natura of een enveloppe die door een vage sponsor na een wedstrijd in de hand wordt gemoffeld. Nee, enkel eigen jongens, met een enkeling van buitenaf.

Door Henri Walterbos

Spontane feestjes het leukst
De groep heeft het duidelijk naar zijn zin. Werd een dag eerder 'the road to victory' gevierd in de eigen kantine, vanmiddag is het 'highway to hell' van ACDC waarop het team compleet uit zijn dak gaat. Buiten de tropisch warme tent kijken aanvoerder Michiel Krabbenborg, succestrainer Laurens Knippenborg, 'buitenstaander' Wouter Pillen, topscorer Sjors Storkhorst en assistent scheidsrechter Tonnie Krabbenborg terug op de historische 13de mei 2018. "We kijken terug op een fantastisch feest in de kantine van RKZVC en vandaag. Leuk dat we hier goed ontvangen zijn. In de kantine was het gisteren eerst wel stress toen we kampioen werden, maar de spontane feestjes zijn misschien wel de leukste," vindt Michiel. Ook de vele reacties ontgingen hem niet. "Via Twitter, Facebook en de app kregen we enorm veel reacties. Daar kan ik enorm van genieten. Dat is echt mooi." Laurens Knippenborg hoort met een colaatje in de hand zijn aanvoerder glimlachend van trots aan.

"Je kon verwachten dat er misschien wel iets kon gebeuren, omdat ik er niet van overtuigd was dat Longa zou winnen. Uiteindelijk hebben we een proces beloond waar we mee bezig zijn. Misschien een klein beetje onverwachts, maar ik had er wel op gerekend." Wouter Pillen kwam twee jaar geleden over van het toen zojuist naar de derde klasse gedegradeerde Grol. Hij wilde op niveau blijven spelen. Dat hij na een jaar tweede klasse, een jaar eerste klasse aankomend jaar zelfs in de hoofdklasse uit mag komen, hier had hij nooit van kunnen dromen.

'Uniek, bizar, onwerkelijk'

"Ik val met de neus in de boter hier. Ik ben bij RKZVC begonnen bij een fantastische lichting. Ik had me er wel op ingesteld dat het hier wat moois zou kunnen worden, maar als je er dan instapt en dat het dan uiteindelijk zo uitpakt, dat is fantastisch." Waar de kracht van het team ligt, is voor hem duidelijk. "Dat is het team zelf, alles er om heen. Alles is geregeld, alles staat altijd klaar. Het is gewoon een rollercoaster waar je in zit. We zijn zo enorm één team, met één gezamenlijk doel, één missie." Sjors Storkhorst hoort het allemaal lachend aan. Het goudhaantje van de buitencategorie weet ook niet wat hem overkomt. "Dit is gewoon uniek. Heel bizar dit, drie jaar achter elkaar. Niet normaal meer. Na het eindsignaal was de ontlading best wel groot. Ik had het er vooraf met Michiel nog over, maar toch verwacht je het gewoon niet, want je weet niet wat Longa doet."

Van waarde zijn
Tonnie Krabbenborg loopt al vele jaren mee bij zijn club. Ook hij weet niet wat hem overkomt. "Het is weer heel bijzonder. Je eigen kinderen Michiel en Lars (assistent-trainer,HW) doen mee. Dat is geweldig. Dit maak je maar één keer mee. Je weet dat het gebeuren kon en hebben we toch zaken voorbereid, zoals shirts die we hebben laten maken en eten dat we geregeld hadden." Het betekent ook het een en ander voor de club nu men aankomend jaar lange afstanden af dient te leggen, weet ook Tonnie. "Dat gaat je geld kosten. Dat zal nog wel moeilijk zijn. Hopelijk zeggen sponsoren dat ze een extra steentje bijdragen voor een busreis. Voetballend zal het volgend jaar wel goed gaan, financieel moeten we dan maar gaan zien. Hier moet je nu van genieten. Kijk over drie jaar, kunnen we misschien ook zeggen 'kijk jongens, dit hebben we nu gehad en zakken we misschien wel weer af naar een tweede of derde klasse niveau. Gelukkig hebben we best wel een groep erg goede jeugdspelers die ook nog instromen. Dat is toch geweldig!" Zijn eigen toekomst bij het eerste team is nog ongewis. "Ik hoef niet te vlaggen omdat er neutrale grensrechters zijn. Het moet nog met de trainer besproken worden, want het moet wel van waarde zijn dat ik er bij ben. Daarnaast wil ik ook bij VVG gaan kijken waar Lars volgend seizoen trainer is. Dan kan ik niet meer 100% hier zijn. Het is goed dat hij die stap maakt. Hij moet op zijn eigen benen gaan staan, en dat gun ik hem." Tonnie geniet enorm van de feestvreugde die de jongens met elkaar beleven. "Het is mooi dat Laurens en ik als twee oudere mannen, ondanks dat we bijna niet drinken, zo'n feest hebben met de jongens. Maar heel mooi is ook dat ze aan Joost Rouwhorst denken. Joost is algemeen leider en ligt in het ziekenhuis. Vanmorgen zijn ze er met vier man naar toe geweest in Enschede om hem het shirtje te overhandigen. Dat is enorm belangrijk. Joost is een onderdeel van ons." Inmiddels schallen de jongens in de tent keihard 'Atemlos' van Helene Fischer mee.