Bloemencorso aaneenschakeling van fraaie hoogstandjes 'Wilt u doorgeven dat het een prachtig corso was?'

LICHTENVOORDE- "Kunt u mij vertellen waar het weiland is waar de auto's geparkeerd staan?" Een ouder echtpaar staat na afloop van het corso midden voor het gemeentehuis en heeft geen idee in welke richting ze moeten lopen om weer bij hun auto te komen. Het willekeurig aangesproken heerschap wijst het echtpaar de weg. In het weglopen draait de oudere man zich nog een keer om. "Wilt u doorgeven dat het een prachtig corso was? We hebben enorm genoten. We waren hier voor de eerste keer vandaag." "Oké," zegt de man. "Dat is mooi. Tot volgend jaar dus." "Ja, zeker weten," lacht het echtpaar.

Door Henri Walterbos

Juichen en klappen
De complimenten zijn niet van de lucht zondagmiddag langs de drukbevolkte corsoroute. Lichtenvoordenaren die juichen en klappen als er weer een groep voorbijkomt waar bekenden meelopen, of waar ze zelf kontjes voor hebben geknepen, maar vooral corsoliefhebbers van buiten Lichtenvoorde. Uit Rijnsburg, Wierden, Vreden, Oberhausen, overal komen ze vandaan. En al moeten ze een eind terugrijden, gespreksstof genoeg. Het 89ste Bloemencorso Lichtenvoorde bood immers weer veel. Het publiek geniet al met volle teugen van de Promotiekaravaan voorafgaande aan het hoofdprogramma en gaat er dan al goed voor zitten. Steeds vroeger is het druk op de trottoirs waar in de vroege zondagmorgen al duizenden lege stoelen klaarstaan voor de huizen. Ook de tuinen zijn druk bezet. De tafels zijn veelal groener van de Grolsch pijpjes, dan menig grasveld waarop ze staan. Een prettige manier om aan de corsokoorts toe te geven.

Corsokids
Voordat het grote werk er aan komt eerst de jongste garde; de Corsokids. Een aandoenlijk gezicht om hele kleintjes voorbij te zien komen, soms erg druk zwaaiend naar oma's, opa's, vriendjes en vriendinnetjes. Als de stoet even moet stoppen gaan enkele ridders van wagen 'Raveleyn,' van Marneth Kids, nog volledig op in hun rollenspel, vechtend met plastic zwaarden, tot bijna liggend op de grond toe. Als ze mogen stoppen met vechten doet een zak snoep die rond gaat wonderen. De ridders die elkaar een minuut eerder nog 'naar het leven stonden', graaien samen in de zak en stoppen lachend tegelijk een stuk drop in de mond. Ging het in de 'grote mensen wereld' maar zo gemakkelijk.

Verbluffend
Dan de achttien grote gevaartes. Ieder jaar is het weer verbluffend met welke vondsten ontwerpers en wagenbouwers mee voor de dag komen. 'Krantenkoppen' van Van Reedestraat opent de stoet Lichtenvoordse paradepaardjes met 'het laatste nieuws, het laatste nieuws' zoals acht jonge figuranten roepen, zwaaiend met kranten uit jaren zestig, alsof social media nooit bestaan heeft. Achtereenvolgens een dahliaparade vol afwisseling met soms de meest verrassende staaltjes techniek, onverwachte details, of een flinke dosis humor. Groep Teeuws vraagt van ver al aandacht door een hevig in zijn rol opgaande figurant als blikvanger op 'Toccata und Fuge'. Op prachtige wijze wordt het virtuoze orgelstuk uitgebeeld. De indrukwekkende figurant blijkt meesterontwerper Paul Wieggers in hoogst eigen persoon te zijn. Indrukwekkend ook hoe de andere figuranten in hun rol blijven. Alle registers worden opengetrokken. Zo ook Lansink Bluiminck met hun 'Donders geweld', met oplichtende bliksem ledlampjes van tussen de dahlia's. 'Consumptie verplicht' werkt op menig lachspier door de toevoeging van boeren en scheten, als gevolg van overmatig eetgedrag. Een stukje herkenning wellicht? 'Een ode aan de fastfoodketens,' aldus Corsogroep Zieuwentseweg. Dat nummer 13 niet per definitie een ongeluksgetal hoeft te zijn, bewijst Kwintet met haar creatie 'Onruststoker', dat verrast door fraaie stukjes techniek in combinatie met mensenkracht. Als uit de kraag van jas van de vogelverschrikker het hoofd tevoorschijn komt, zich ook nog eens helemaal opricht, terwijl kraaien bewegen, wordt het huzarenstukje op vele mobieltjes vastgelegd. Het sluitstuk wordt verzorgd door Groep Marneth met 'Hoofdpodium'. Een feestje in een feeststoet, voorafgegaan door tientallen uitzinnige figurerende feestvierders. 'Ik wil zuipen,' klinkt het uit de boxen van de wagen. Nog heel even wachten en dan mogen ze zich met al die andere duizenden plakkers en kontjesknijpers storten in de Lichtenvoordse kermis. Het komt ze toe na wederom een fraaie collectieve prestatie.

Trots
Na afloop loopt SBL-voorzitter Herman ter Haar glimlachend door het gemeentehuis waar hij napraat met enkele gasten. "Het was een geweldig corso. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik ontzettend trots ben. En het was weer ontzettend druk. Hoeveel weet ik niet precies, maar we hadden bewust al meer weilanden ingezet om te parkeren."