Afbeelding

Oerend Smart | Helden!

Algemeen Columns

Helden!

'Kijk: Lonneke Sloetjes!' Samen met Francesco zit ik in een klein Italiaans cafeetje met een kop cappuccino. Die hier trouwens maar 1 euro en 30 cent kost. Voor ons op de bar ligt de Gazetto dello Sport, de roze sportkrant. Wel zes pagina's verhalen over volleybal en bij een overzicht van de standen, staat één juichende speelster op de foto: Lonneke Sloetjes. Achterhoekse trots! Eh… trots?

Hoeveel mensen in de Achterhoek zullen haar direct herkennen? Naast familie, vrienden, buren en volleyballers, bedoel ik. Hoe trots zijn wij eigenlijk op onze sporters? In de Alpenlanden zie ik posters en spandoeken met lokale helden. Elk dorp eert haar 'kind van de streek'. Nu ik in Italië ben zie ik nog steeds foto's van Pantani, die al jaren niet meer onder ons is. Boven op een kleine berg staat een monumentje voor Fausto Coppi. In Perugia lopen we tegen foto's en een beeld van Paolo 'Pablito' Rossi aan als we de roltrap uitkomen in het historische hart Rocca Paolina. Ik ken de beste man niet. Via Google kom ik erachter dat hij veertig interlands voor Italië heeft gespeeld en dat Pelé hem één van de beste, nog levende, voetballers ter wereld vindt. En Pablito blijkt tegenwoordig een voetbalacademie te hebben.

Dat is wat het met me doet. Lokale trots maakt mij nieuwsgierig. En ik vind het fijn om te merken dat er mensen zijn die hun trots laten zien. Dat het inspireert. Dat het ervoor zorgt dat anderen in beweging komen. We hebben helden nodig. Om ons aan op te trekken, om van te genieten, om samen te vieren. En juist ook in tijden dat het niet zo goed gaat: om ons te laten zien dat het uitmaakt hoe je met verlies en teleurstelling omgaat. Juist dát maakt iemand voor mij een held. Daarom heb ik zoveel respect voor wielrenner Robert Gesink en BMX'er Jelle van Gorkom. Geweldige sporters én bijzonder inspirerende mensen. En als je hun verhalen niet kent: Google maar even. Trots maakt nieuwsgierig. Mij in iedere geval wel.

Achterhoekse trots: Guus Hiddink! Ja natuurlijk. En Klaas-Jan Huntelaar waarschijnlijk ook wel. Maar ken je ook rolstoeltennister Aniek van Koot uit Dinxperlo? Zij stond in maar liefst eenendertig Grand Slam-finales en won er twaalf! Deze maand won ze met de dames de World Team Cup. Wereldtop! En Anneke Beerten uit Mariënvelde? Twee keer wereldkampioen BMX en drie keer wereldkampioen 4-cross, met vier rijders tegelijk op een mountainbike heel hard een berg af. Stoere chick: check haar Instagram! En Loes Gunnewijk uit Rekken? Ook zij was een geweldenaar op de fiets, de racefiets en in het veld. Tegenwoordig is ze bondscoach.

Is er ergens iets in de Achterhoek wat herinnert aan deze geweldige mannen en vrouwen? Iets wat ervoor zorgt dat we trots zijn? Een wedstrijd met hun naam? Een etalage in een leegstaand pand? Een plaquette aan een muur? Een standbeeld? Streetart? Als je de dames en heren zelf vraagt is dat waarschijnlijk niet nodig. Zo zijn wij Achterhoekers. Maar het helpt wanneer anderen hun trots laten zien. Mensen zoals jij en ik. Wanneer er regelmatig over ze gesproken wordt. Wanneer we de verhalen leren kennen, geïnspireerd raken. Om ons aan op te trekken, om van te genieten, om zelf ook in beweging te komen.

Afbeelding

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant