Keipraot van Kiezel

Peper- en zoutstelletje

Zoals ieder samenwonend stelletje raken Lichtenvoorde en Groenlo door de jaren heen langzamerhand met elkaar vergroeid. Een van de uitwassen hiervan ziet u terug in deze krant; sommige pagina's staan zowel in uw vertrouwde Elna als in de Groenlose Gids. Maar wees gerust, de redactie heeft de opdracht om buiten deze zogenaamde combipagina's beide titels zo lokaal mogelijk te houden. Immers, beide kernen hebben ieder hun eigen tradities en gebruiken. Het vogelschieten met de kermis is er daar een van.

Afgelopen maandag traden er in Grolle maar liefst zo'n 300 schutters aan voor het jaarlijkse vogelschieten. Voor het eerst in de geschiedenis van het eeuwenoude vestingstadje bestond het deelnemersveld uit een mengeling van mannen én vrouwen. Een ware aardverschuiving in deze stad in Oost Gelre waar ze ook tussen de Vestingdagen door nog gewoon in 1627 blijken te leven.

Speciaal voor deze buitengewoon historische dag waren veel oud-Grollenaren teruggekeerd naar hun geboorteplaats en ook het publiek was in grote getale aanwezig. De organisatie had verwacht dat de vogel ruim voor de vesper naar beneden zou komen aangezien al die schietende haantjes extra hun best zouden doen om de hennetjes te laten zien wat ze waard waren. Maar dat liep anders. Het was al voorbij vijven en nog immer zat de vogel stevig op zijn stok. Achter de schermen vond er inmiddels koortsachtig overleg plaats door de leden van Stichting Grolse Kermis. Hoe lang ging dit nog duren? Waren er zo nodig schijnwerpers voorhanden? Moest het kanon er aan te pas komen of had Pfeiffer nog een hoogwerker met elektrische magneet beschikbaar? Het zou een optie kunnen zijn om, zeker gezien het alcoholpromillage van de aanwezigen, ongezien de vogel even een handje te helpen. Zoveel metaal had het dier inmiddels wel te verstouwen gehad. Gelukkig voor de Grollenaren loste Harry Weenink om 17.38 uur dan eindelijk het finale schot. Een nieuw record, het oude stond op 17.30 uur. Traditiegetrouw hielden de dames de knuppel in eigen hand en zo bleek de rolverdeling binnen de grachten ook in 2019 weer 'zo vaste as Grolle'.

Ook op de redactie van deze krant drongen de perikelen rondom de Grolse kermis door. Niet alleen moesten de medewerkers overwerken om het 'breaking news' zo snel mogelijk online te plaatsen, de horeca in de Keistad had eveneens last van de kermis in het naburige dorp. Zo bleek de kok van 't Zwaantje naar het feestvierende Groenlo vertrokken waardoor de kwaliteit van de overwerkmaaltijd die dag nogal te wensen overliet. Een dreigend biertekort kon ternauwernood voorkomen worden; met dank aan de Bourgondische Broeders wordt er anno 2019 ook in Lichtenvoorde bier gebrouwen. Samenwonen is mooi maar je moet niet te afhankelijk van elkaar worden.

Natuurlijk moet u al deze zaken met een grote korrel zout nemen, daar is deze column immers voor bedoeld. De Grollenaren kunnen terugkijken op een gedenkwaardige kermis en infiltreren zo zoetjesaan in die van Lichtenvoorde. Lees het artikel op pagina 17 in deze krant er maar eens op na. En wat betreft de culinaire crisis bij onze gevederde horeca-ondernemer: een snufje peper en zout doet wonderen.

Kees Kiezel