Lansink Bluiminck dompelt zich onder in chocola

LICHTENVOORDE - Een gigantische paashaas torent uit boven de twee verdiepingen hoge steigers in de bouwhal van corsogroep Lansink Bluiminck. Paaseieren in aanbouw worden nauwkeurig aan elkaar gelast, gekeurd, beplakt en ingekleurd. De kleur, dat was wel even een dingetje. Hoe krijg je een dahlia chocoladebruin? Met chocolade dus. Maar liefst 1000 kilo chocoladepoeder komt er aan te pas om de dahlia's de juiste kleur en geur geven.

Door Dinès Quist

De wagen, met de zeer toepasselijke naam 'Chocolade', zal tijdens het corso een geurspoor achterlaten in de straten van Lichtenvoorde. Het ontwerp komt van de hand van grafisch vormgever Mark Müller. "Al eerder bracht Mark dit ontwerp in, maar toen waren we nog niet toe aan iets experimenteels van deze omvang," vertelt Ewald Berendsen, voorzitter van de corsogroep. "Wel waren we gefascineerd door het idee. Vier jaar lang bleef 'Chocolade' in de lucht hangen, totdat Mark tijdens de open inschrijving dit jaar, weer dit ontwerp inbracht. Unaniem kozen we voor zijn 'Chocolade' en nu gaat ie dan eindelijk de weg op."

1000 kilo chocoladepoeder
"We wilden iets nieuws, iets wat nog niet eerder gedaan is. Met onze chocolade-techniek hopen we indruk te maken bij de toeschouwers en de jury." Maar liefst 125.000 dahlia's krijgen een chocoladepoeder-bad waarmee 235 m² van de wagen bruin kleurt. Twee wagens achter elkaar maken een totale lengte van 26 meter en met hun acht meter hoogte worden ze een imposante verschijning. "We maken bewust geen gebruik van beweging en geluid, dat past niet bij een chocolade paashaas. We hebben zelfs geen motorische aansturing, echt stil dus. Hopelijk is onze wagen opgewassen tegen het geweld van figuranten en muziek."

Ontwerper lust geen chocola
Een beetje bijzonder is het wel, een levensgrote chocolade paashaas ontwerpen en zelf geen chocola lusten. Maar Mark Müller deed het. Het is niet het enige bijzondere aan de ontwerper, die zijn huis in Sint Jansklooster een aantal maanden geleden verruilde voor een huis in Lichtenvoorde. Niet alleen voor zijn werk maar ook voor het bloemencorso maakte Mark de overstap naar het Lichtenvoordse dahliadorp. Al drie keer eerder maakte Lansink Bluiminck een wagen van zijn ontwerp. Nu anders dan andere jaren helpt Mark ook intensief mee aan het daadwerkelijke bouwen van de wagen. "Als het niet naar zijn zin is, krijgen we het te horen," zegt Ewald lachend. "We gaan voor perfectie, mits de tijd het toelaat. Als de vormgeving niet helemaal goed is, halen we het papier er weer af en lassen we de boel opnieuw. Een goede wagen wordt twee keer gemaakt."

Campinggasten helpen een handje
De laatste weken wordt er elke avond gewerkt om de wagen op tijd af te krijgen. In de laatste drie dagen, bij het bepoederen en spijkeren van de in totaal 300.000 dahlia's, hoopt de organisatie op meer dan 150 helpers. "Hulp krijgen we uit alle hoeken. Tegenover onze bouwlocatie zit camping de Kei. Buiten veel nieuwsgierige toeschouwers, zijn er ook campinggasten die komen helpen. Twee stellen uit Wijk bij Duurstede komen al een aantal jaar speciaal in de weken rond het corso naar de camping om ons te helpen."

Corsowagen-bouwers van het eerste uur, Hennie Lansink en Henk Bluiminck, zit het wagen bouwen stevig in het bloed. Zij zijn de oprichters van de corsogroep en zijn nog elke bouwavond te vinden in de hal. De inmiddels bejaarde mannen klauteren de steigers niet meer zo makkelijk op maar de begane grond heeft ook werk zat te bieden. "In de loop van de jaren zijn de wagens veel groter geworden", vertelt Bluiminck, "En onze corsogroep ook. Maar de gezelligheid is het zelfde gebleven." Dat is waarvoor hij het doet, maar zoals het een echte corsobouwer betaamt werkt Bluiminck onverstoorbaar door, want stil zitten kennen ze niet bij Lansink-Bluiminck.