Pastoor H.A.M. de Jong herdenkt 25-jarig priesterjubileum

Herman de Jong heeft nu de leiding over St.-Paulus- en St.-Ludger-parochie

Door Theo Huijskes

GROENLO - “Het is vreemd om in deze, door de coronapandemie veroorzaakte tijd van onzekerheid stil te staan bij een 25-jarig priesterjubileum. Ik voel mij een gelukkig en gezegend mens om dit mee te mogen maken. Mijn dankbaarheid is dus bijzonder groot, maar eigenlijk gaat mijn aandacht op dit moment meer uit naar de gevolgen van de huidige coronacrisis dan het op een feestelijke wijze aandacht schenken aan een kwart eeuw priesterschap. Daarom heb ik ook zelf aangegeven om een streep te halen door de op zondag 21 juni geplande jubileumviering. In tegenstelling tot de parochianen heb ik voorgesteld om het een en ander uit te stellen tot juni 2035, wanneer ik hopelijk het 40-jarige priesterschap heb weten te bereiken”, aldus pastoor H.A.M. (Herman) de Jong.

In de pastorie van de Rooms-Katholieke Calixtusbasiliek in Groenlo neemt pastoor De Jong alle tijd om zijn licht te laten schijnen over de functie van de kerk in het verleden, in het heden en in de toekomst. “Natuurlijk heeft het coronavirus bewerkstelligd dat ik in zekere mate beperkt ben in mijn werkzaamheden. Neemt niet weg dat ik als persoon op het geestelijke dan wel menselijke vlak veel voor mensen kan betekenen, die morele ondersteuning nodig hebben. Het is voor veel mensen een meer dan vervelende ervaring om dit onzekere gebeuren mee te moeten maken. Persoonlijk pastoraal werk is dan ook aan de orde van de dag, waarbij een luisterend oor als belangrijkste instrument geldt. Ondanks vele vervelende, pijnlijke zaken, heeft de huidige crisis ook een positieve invloed op de mensen en dat zeker wat betreft het omgaan met elkaar. Het lijkt er in deze crisistijd op dat dingen, die wij altijd als normaal aanmerkten, plotseling bijzonder zijn geworden. In het verlengde van dit alles ben ik teleurgesteld dat de kerken, die juist in deze bizarre tijd veel doen en betekenen voor mensen, in de landelijke publieke debatten, alsmede tijdens persconferenties en dergelijke nagenoeg geen aandacht krijgen.”

Van gemeenteambtenaar tot priester
Herman de Jong werd op 9 juni 1962 in Mijdrecht geboren als jongste telg in een gezin met zes kinderen. Tijdens zijn middelbare schoolopleiding was hij niet direct bezig om tot priester gewijd te willen worden. Dit valt mede af te leiden aan het feit dat hij na de studie aan de slag ging bij een aantal gemeenten, onder andere als ambtenaar van de burgerlijke stand. Een en ander tot het moment dat een onvervuld verlangen om priester te willen worden de boventoon ging voeren. “Om maar een lichte vorm van beeldspraak te gebruiken, de kogel ging door de kerk toen ik als vrijwilliger van de kerk in mijn toenmalige woonplaats een priesterwijding van heel dichtbij meemaakte”, aldus De Jong, die vervolgens ervoor koos om de priesteropleiding Bovendonk in het Noord-Brabantse Hoeven te volgen. Als kapelaan -hij werd op 17 juni 1995 door kardinaal A.J. Simonis tot priester gewijd- heeft De Jong in diverse plaatsen gewerkt, waarbij het opvalt dat dit met name in het Oosten van het land is gebeurd. Zo werd er stage gelopen in Losser en heeft de huidige in de Gelderse Achterhoek niet meer weg te denken pastoor acht jaren gewerkt in Oldenzaal, alsmede een viertal jaren in Haaksbergen. Vanuit laatstgenoemde plaats verkaste hij in 2011 naar Groenlo en vroeg bij de verhuizing de Haaksbergse Joke Heemink mee als huisgenote. “Eén van mijn beste beslissingen. Zij verzorgt mij uitstekend. We hebben het goed. Daarbij mag ik niet onvermeld laten dat ik mij in Groenlo helemaal op mijn plek voel. De cultuur hier, alsmede de omgang van de mensen met elkaar, spreekt mij enorm aan. Overigens niet iets dat alleen Groenlo eigen is, maar een groot gedeelte van de Achterhoek.”

Samenvoeging van parochies is nabij
Ondanks alle uitingen van lof, houdt de toekomst van de Rooms-Katholieke Kerk pastoor De Jong intensief bezig. “Wij hoeven er niet omheen te draaien dat de dalende trend met betrekking tot het kerkbezoek, van alle kerken in de St.-Paulusparochie, waarvan ik sedert september 2011 pastoor ben, en van alle kerken in de St.-Ludgerparochie, waarvan ik sedert het voorjaar van 2017 pastoor ben, ongestoord verder gaat. Dit gaat gepaard met een neergang van de katholieke gemeenschappen in deze regio. Inmiddels is becijferd dat in ieder geval tien van de in totaal zestien tot beide parochies behorende kerken op termijn moeten sluiten. Dat valt mij zwaar. Het komt over als een botte bewering, maar mensen zijn veelal alleen op papier nog katholiek. Dit is ook af te leiden aan het gegeven dat deelname aan de verschillende sacramenten tot een bedenkelijk niveau is gedaald.” Pastoor De Jong voegt hier een positieve opmerking aan toe door te stellen dat de besturen van zijn beide parochies op goede voet staan met elkaar. “Een fusiecommissie is intensief aan het werk om te bereiken dat er op 1 januari 2021 één parochie met daarboven één bestuur aan de slag kan. Ik heb goede hoop dat men in staat is om alle koppen bij elkaar te steken met als resultaat een door iedereen gedragen vorm van pastorale samenwerking, die ondersteund wordt door één en hetzelfde beleid. Wat de naam van de nieuwe, samengevoegde parochie wordt? Daarover neemt de bisschop de beslissing. Dus dat is nog even afwachten!”