Vette pens

Afgelopen week werd de redactie gebeld door mevrouw S. uit L. Mevrouw had zich, in deze voor velen toch al moeilijke tijd, nogal geërgerd aan de woordkeuze in mijn vorige column. In deze column over tiny houses schreef ik de zin: ‘Want zeg nu zelf, zo’n babyboomer die zijn eigen woning met dikke winst heeft kunnen verkopen, gaat echt niet in zo’n portocabin wonen waarin hij met zijn dikke pens klem komt te zitten tussen het aanrecht en de eettafel.’ En die ‘dikke pens’, daar wrong zich de schoen. Beledigend en onwaardig, zo vond mevrouw. Fatsoen, daar draaide het om in deze wereld en daar had ik duidelijk geen kaas van gegeten.

Onwelgevallig taalgebruik en ongewenste meningen. Het is maar goed dat ik geen columns schrijf voor de Charley Hebdo. Voor je het weet moet je onderduiken en dat is in zo’n proatgat als de Keistad haast onmogelijk. Als ik ooit gecensureerd wordt, en dat moment komt steeds dichterbij nu zelfs het leger burgers met een afwijkende mening in de gaten houdt, dan stelt een Keesje Kiezel natuurlijk ook niks meer voor. Nu ik het voor mevrouw S. toch al heb afgedaan, moeten we het er maar eens over hebben: overgewicht.

De helft van alle Nederlanders is te zwaar maar daar hebben we het liever niet over. Op een verjaardag praten we niet over iemands gewicht en omvang, zeker niet als ze net achter een taartje zitten. Dat doen we wel als ze weer weg zijn en dan nog hebben we het over ‘een buikje’ of ‘Is Truus nu zo aangekomen of ligt dat aan mij?’ De mantel der liefde hangt bij veel families het jaarrond aan de kapstok.

Volgens het CBS is de helft van onze bevolking te zwaar en dat is niet zo best voor je gezondheid. Veel mensen die met met een Covid-19 besmetting in het ziekenhuis terecht komen, lijden ook aan overgewicht. Volgens ic-goeroe Diederick Gommers gaat het om twee derde tot wel 80 procent van de patiënten op de ic. Zou het dan niet buitengewoon zinvol zijn om deze mensen straks als eerste te vaccineren? Maar daar wringt zich (opnieuw) de schoen; selecteren op basis van ‘een vette pens’ is onethisch. En dus laten we onze corpulente familieleden, vrienden en buren dan maar onnodig gevaar lopen?

Misschien kan het CBS ook eens uitrekenen hoeveel procent van de bevolking last heeft van lange tenen. Het lijkt wel of we langzamerhand toe gaan naar een maatschappij waarin we niets meer mogen zeggen of benoemen. Ik geloof niet dat we daar zoveel beter van worden.

Ik wil mevrouw S. langs deze weg best mijn excuses aanbieden voor mijn grove taalgebruik. Of ze overkomen betwijfel ik. Ze zou mijn stukjes voortaan toch niet meer lezen.

Kees Kiezel