Nancy de Graaf op haar werkplek bij Lokalen. Foto: Annekée Cuppers

Nancy de Graaf op haar werkplek bij Lokalen. Foto: Annekée Cuppers

De kunst van het gluren

Algemeen

LICHTENVOORDE/ARNHEM - Voor de tweede keer op rij is de Arnhemse kunstenares Nancy de Graaf (1989) als Artist in Residence te gast bij Lokalen in Lichtenvoorde. Waar ze in 2018 bezoekers in haar tijdelijke atelier aan de Frans Halsstraat 35 uitnodigde om te komen ‘spelen’ en zo onderdeel maakte van haar kunst, gaat ze nu zelf op pad voor haar nieuwe project ‘Gluren’. Opnieuw een project waarbij Nancy de interactie zoekt met het publiek. 

Door Annekée Cuppers

“De vorige keer kwam ik hier met een auto vol doeken en schildersbenodigdheden”, zo vertelt Nancy, “Deze keer paste alles in een rugzak en heb ik alleen mijn schetsblok, potloden en stiften bij me. Het is heerlijk om weer hier bij Lokalen aan de slag te mogen. Normaal gesproken teken en schilder ik veel in mijn atelier en voel ik toch een bepaalde druk, ik leef van mijn kunst. Die gejaagdheid die voel ik hier niet. Hier mag ik spelen en heb ik de rust en de ruimte om het maar te laten gebeuren. De dagelijkse structuur die ik in mijn atelier ervaar, wordt hier doorbroken en dan maak ik meestal mijn beste werk.”

Over het project
Voor haar Artist in Residence-project vraagt Nancy aan bewoners uit de omgeving of zij bij hen ‘naar binnen mag gluren’. “Dan neem ik 15 minuten de tijd om een schets te maken van wat ik zie als ik bij hen door het raam naar binnen kijk. Bij de een levert dat een vensterbank op met een parade aan spulletjes, bij een ander word mijn aandacht getrokken door een mooie stoel. Na 15 minuten stop ik.”

‘Een vensterbank zelf zegt
al veel over
de bewoners’


In het begin vond Nancy het best lastig om mensen te vragen of ze mee wilden werken aan haar kunstproject. “Als mensen buiten staan, gaat dat wat makkelijker dan dat je aan moet bellen. Een vensterbank zelf zegt al veel over de bewoners. Willen ze hun spullen tentoonstellen of willen ze vreemde blikken juist buitenhouden? Ik vind het als kunstenaar soms ook best wel lastig om uit te leggen waar ik mee bezig ben maar tot nu toe heeft nog niemand geweigerd.” Het project levert ook weer leuke ontmoetingen op. Zo was Nancy bij een een huis een gat in de heg aan het natekenen waarop een buurtbewoonster met een bak vol zwaaihandjes op stokken naar buiten kwam. De handjes waren bedoeld om de leerlingen van de naburige Hamalandschool uit te zwaaien. “Die bak met handjes intrigeerde mij en zo raakten we erover aan de praat. Vervolgens werd ik uitgenodigd mee te gaan zwaaien en daarna weer bij een andere buurtbewoner aan te sluiten voor de koffie. Zo’n Artist in Residence zorgt ook voor sociaal contact, iets wat ik in mijn atelier in Arnhem nog wel eens mis. Dan kan ik dagenlang aan het werk zijn zonder ook maar iemand te spreken.”

Voorliefde voor esthetische vormen
Het werk van Nancy, ze studeerde in 2016 af aan kunstacademi ArtEZ in Enschede, kenmerkt zich door gebruik van kleuren en vormen. Ze heeft een voorliefde voor esthetische vormen en ook al is de ondertoon van haar werk soms serieus, het is altijd een feestje om naar te kijken. “Ik kan helemaal verslingerd raken aan bepaalde voorwerpen die mij intrigeren, zoals een mooie oude lamp. Dan ga ik een band aan met zo’n voorwerp en kan het maar zo zijn dat die lamp later levensgroot of in achtvoud in een ander werk terecht komt. Zo inspireerde een cactus in de vensterbank mij tot het schrijven van een verhaal, iets wat ik al vaker gedaan heb maar wat dan vaak wat op de achtergrond bleef. Nu zijn de verhalen wel echt een onderdeel geworden van het project.”

De ‘Hamaland-handjes’ kwamen net als de cactus al in meerdere schetsen van Nancy terecht. “Ik ben benieuwd of de mensen straks de ‘handjes’ en andere persoonlijke voorwerpen nog herkennen in mijn werk, hoewel dat met kunst soms best lastig is omdat deze losraakt van de originele context. Dat vind ik ook het mooie aan zo’n Artist in Residence, dat je werk verbonden raakt met de plek waar je aan het werk bent. Anders had je net zo goed thuis kunnen blijven.”

‘Die bak
met handjes
intrigeerde
mij en zo
raakten we
erover aan
de praat’


Mag Nancy ook bij u ‘naar binnen gluren’?
De komende twee weken is Nancy nog aan het werk bij Lokalen. Voor haar project is zij nog op zoek naar lezers die het leuk vinden om hieraan mee te werken. Geïnteresseerden kunnen zich melden via info@nancydegraaf.com. Voorwaarde is wel dat uw woning op fietsafstand van het centrum van Lichtenvoorde ligt en dat u vooraf niet gaat opruimen, zo benadrukt de kunstenares. “Een rondslingerende plastic zak, een verdroogd en vergeten theezakje, een beeldje dat scheef staat, dat zijn allemaal tekenen van menselijke aanwezigheid. Die rommeltjes mogen dan ook gewoon blijven liggen. Graag zelfs!”

Meedoen levert als tegenprestatie een originele schets van Nancy de Graaf op en een uitnodiging voor haar eindpresentatie op vrijdag 31 juli. 


Instagram: nancy_de_graaf_punt_com

Nancy houdt de voortgang van haar residentieperiode bij in kleurrijke blogjes. Foto: Annekée Cuppers
Vijftien minuten lang gluurt Nancy door het raam en maakt schetsen. Foto: Annekée Cuppers
Voorwerpen op de vensterbank komen tot leven. Zo kreeg de cactus een aureool en werd de hond een cavia. Foto: Annekée Cuppers
Een parade van spulletjes op de vensterbank. Foto: Annekée Cuppers
Kleuren en vormen domineren het werk van Nancy de Graaf. Foto: Annekée Cuppers
Afbeelding
Foto: Annekée Cuppers
Foto: Annekée Cuppers

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant