In Memoriam: Theo Laaper

In Memoriam: Theo Laaper

Den Haag, 20 augustus 1927
Winterswijk, 11 januari 2022

Dinsdag 11 januari ontving Amnesty International afdeling Aalten/Oost Gelre het droeve bericht dat Theo Laaper, Amnesty activist van het eerste uur, hen was ontvallen. De werkgroep leden van Amnesty International in Lichtenvoorde kijken met respect terug op de bevlogen wijze waarop Theo zich inzette voor de naleving van mensenrechten, overal ter wereld.

Theo had als tiener de Tweede Wereldoorlog mee gemaakt en wist maar al te goed wat het belang was van naleving van de beloften die in 1948 door de Verenigde Naties aan de wereld waren gedaan. Hij was organisator van de maandelijkse brievenschrijfacties in de toenmalige bibliotheek. Hierbij werden ten behoeve van enkele geselecteerde politieke en/of gewetensgevangenen brieven geschreven aan autoriteiten met de oproep de Rechten van de Mens na te leven en de betreffende gevangene vrij te laten. Als docent kon hij het niet goed verdragen wanneer deze niet in de juiste opmaak werden aangeleverd. Menigeen kreeg dus van hem een lesje ‘nette brief schrijven’.

Toen de animo voor deze maandelijkse activiteit luwde, besloot de werkgroep om het over een andere boeg te gooien. De maandelijkse briefabonnementen werden ingevoerd. Deze actievorm bestaat nog steeds en Theo is tot op de laatste dag abonnementhouder geweest.

Toen in 2014 Amnesty International op 10 december de Schrijfmarathon introduceerde, was Theo de eerste die binnenwandelde om zich aan het brieven schrijven te wijden. Voor alle 10 geselecteerde gevangenen werd door hem een brief geschreven. Daar hoorde meerdere kopjes koffie bij want ook toen ging dat al niet zo snel meer.

Eerder dat jaar was Theo tijdens de nieuwjaarsborrel van Amnesty gelauwerd door de collectecoördinator en tot erelid gemaakt van de werkgroep. Hij was met stip de oudste en trouwste collectant. Bij die gelegenheid ontving hij van de toenmalige directeur Edouard Nazarski een hartelijke bedankbrief. Hier was hij uitermate verguld mee.

Toch was dat nog niet het laatste jaar dat Theo collecteerde. Het moet voor menigeen een vreemd beeld geweest zijn. De kleine man achter de rollator voor de deur met de collectebus in de hand. Het liefst overtuigde hij de bewoner van het huis nog van het belang van het werk van Amnesty. De collectecoördinator kon hem er uiteindelijk van overtuigen dat hij genoeg gedaan had voor de goede zaak. Toen Theo 90 geworden was, gaf hij toe dat het te zwaar voor hem werd.

De laatste jaren was er nog regelmatig contact met Theo. Hij leefde voor en tussen zijn boeken en bleef tot het laatst geïnteresseerd in het werk van Amnesty International.

Margo Molenaar, namens de werkgroep Amnesty International Aalten-Oost Gelre.