‘Knasse knarren’ Antoniusschool Vragender weer bijeen

VRAGENDER - De Driekusman dansen ze niet meer, maar dat deed niets af aan de goede sfeer zondag bij restaurant Beneman, bij het weerzien van een schoolklas met bejaarde leerlingen van de Antoniusschool. Tussen 1947 en 1953 zat het gezelschap daar achter de aap-noot-mies-plankjes.

“In 1940-1941 is blijkbaar een heel gezonde generatie geboren in Vragender. We waren zondag met z’n dertienen. Met behulp van scootmobielen en rollators kwam iedereen uit verschillende delen van het land terug naar Vragender. Dat vind ik hartverwarmend”, vertelt Ben Mokkink, die samen met Paula Boschker tekende voor de organisatie. Bijna zeventig jaar nadat het gezelschap de lagere school verliet hadden ze elkaar nog altijd veel te vertellen. Velen hadden elkaar lange tijd niet meer gezien en iedereen was uiteraard benieuwd naar elkaars verhalen.

Sterke verhalen
Voordat het eerste biertje op was zorgde de reünie al voor sterke verhalen en hilarische taferelen. Gesprekken over onderwijzers en de schoolvakken werden gedeeld, maar ook de belevenissen op het schoolplein, ‘meidenvangertje’ of de kwajongen van de klas. Ook deelden de ‘krasse knarren’ van alles over hun naschoolse leven en het wel en wee van de kinderen en kleinkinderen. Mooie verhalen van vroeger passeerden de revue, naast serieuze verhalen en gemeenschappelijke herinneringen uit de jaren na de Tweede Wereldoorlog.

Leukste bejaardenhuis
Mede-organisator Mokkink: “Ze hebben allemaal een lang leven achter de rug en hebben een behoorlijk levensverhaal te vertellen. Iedereen kan een halve krant vullen.” Na enig speurwerk kwam hij samen met anderen op alle namen en adressen. “Helaas leeft niet iedereen meer, maar de overige klasgenoten wilden, soms na even aandringen, maar al te graag komen”, aldus Paula Boschker.

Tijdens de reünie was er gelegenheid om nog eens de vele foto`s van toen te bekijken, terwijl een fotograaf ter plekke een groepsfoto maakte. De organisatie keek tevreden terug op een geslaagde dag: “De klas heeft een heel prettige dag gehad. We hopen dit nog jaren te blijven herhalen.” Een van de aanwezigen grapte: “Het is zo leuk om elkaar hier weer te zien. Dit is het leukste bejaardentehuis dat ik ken.”