Ziet u door de bomen het bos nog?

Ziet u door de bomen het bos nog?

Een zeer relevante vraag in de huidige stikstofdiscussie. De eenzijdige informatie vanuit de agrarische hoek heeft steeds minder raakvlak met het echte stikstofprobleem. Maar al te graag wordt het beeld geschetst dat de overheid uit is op volledige uitroeiing van de agrarische sector. Natuurlijk is dit volslagen onzin maar het werkt wel als een rode lap op een stier. Misschien nog kwalijker, het wakkert onnodig de onzekerheid over toekomstperspectief aan. In plaats van nuanceren wordt dit beeld ook nog eens door belanghebbende partijen rondom de agrarische sector in de verf gezet. De vergaande gevolgen van dit soort ‘fake news’ berichten hebben we gezien.

Door de luide en agressieve houding van een kleine groep worden de argumenten van milieuorganisaties veel te weinig gehoord. Dit kleine clubje amokmakers, zonder echte achterban, kiest ervoor om uitsluitend naar anderen te wijzen en de verantwoordelijkheid volledig af te schuiven op de overheid in plaats van eens goed in de spiegel te kijken.   

Als we de huidige situatie vergelijken met tientallen jaren geleden dan kunnen we moeilijk ontkennen dat er veel ten negatieve is veranderd in de ons omringende natuur. Waar zijn bijvoorbeeld de weidevogels gebleven, waarom staan er overal brandnetels en zoveel meer braamstuiken dan vroeger?
Aan de oorzaken daarvan hoeven we echt niet te twijfelen. Vooral de intensieve manier van agrarisch ondernemen in deze regio veroorzaakt een te hoge ammoniak-stikstof uitstoot hetgeen schadelijk is voor de natuur. Wie dat durft te ontkennen gelooft vast ook dat de aarde plat is.

De achteruitgang van de biodiversiteit meten, dat is specialistenwerk en voor ons leken niet eenvoudig waar te nemen. Deze specialisten doen al vele jaren objectief hun werk en hun conclusies omtrent oorzaak en gevolg liegen er niet om.
Natuurlijk hebben we respect voor onze boeren maar mogen we dat ook niet van hen terug verwachten? Dat hervorming van de lokale agrarische sector nodig is, dat staat als een paal boven water. Vlaggen omgekeerd ophangen of erger, met dieseltractoren blokkades opwerpen, dat gaat een oplossing echt niet dichterbij brengen.

Laten we beginnen met het erkennen dat er een stikstofprobleem is, dat zou al het begin van een oplossing kunnen zijn. Nadat de ergste emoties bekoeld zijn, met elkaar in gesprek gaan, naar elkaar luisteren en zoeken naar werkbare oplossingen.

Dat het hier en daar zal schuren en pijnlijk zal zijn, dat is onvermijdelijk. We moeten dringend op zoek naar het herstellen van een gezonde balans tussen natuur en agrarisch ondernemen. Daarvoor is de kont tegen de krib gooien niet de juiste manier, samen naar oplossingen zoeken, is de enige juiste weg.

Rob Bongers