Vlagdag

Vlagdag

Een tochtje naar het buitenland zat er deze vakantie niet in voor de familie Kiezel. Nu was ik na een paar hectisch verlopen maanden ook niet echt te porren voor een onzekere vliegreis naar Verweggistan, vandaar dat u mijn columns even heeft moeten missen. Ook deden de hyperinflatie en peperdure brandstofprijzen mij niet direct naar de kontzak grijpen om op een terrasje aan de Franse Riviera een blad consumpties af te tikken. Daarom kozen we dit jaar eens voor een (CO2) budgetvriendelijke invulling: met de Tesla een rondje langs de op-zijn-kop vlaggen die, in tegenstelling tot Winterswijk, bij in onze regio nog volop te zien zijn. 

De op-zijn-kop vlaggen bleken te bestaan in allerlei soorten en maten, her en der afgewisseld met een rode boerenzakdoekvlag. Een prima alternatief voor wie niet op veteranentenen wil trappen maar toch een noodsignaal wil afgeven. Bij onze stuiterende binnenkomst in Beltrum (de borden 30 waren door het blauw-wit-rood wat aan het zicht onttrokken), bleek het dorp net als Lievelde en Vragender, bovengemiddeld vol te hangen met de op-zijn-kop vlaggen, zowel aan lantaarnpalen als bij bewoners aan de gevel. Zieuwent daarentegen bleek dan weer het andere uiterste. In de Dorpsstraat was amper een vlag te bekennen. Een flinke vlag bij een boerderij aan de Zieuwentseweg maakte veel goed. Een enorme lap, mijn vrouw vond het een echte bezienswaardigheid, al moest ze toch even opmerken dat de weide waar de vlag geparkeerd stond officieel onder Berkelland viel, maar ach, dat mocht de pret niet drukken.

We zetten koers naar onze vertrouwde Keistad waar we dorstig geworden van al dat rondtoeren neerstreken bij de bibliotheek voor een voordelig kopje koffie en, we waren immers op vakantie, de Telegraaf. Tussen het nieuws over de geveilde onderbroek van prins Harry, de nieuwste aflevering van de soap rond Lil Kleine en de zoveelste hittegolf door bleek er ook nog een permanente coronawet in de maak. Even waren we abuis. Die wet bleek nog verder te gaan dan de tijdelijke coronawet en de onrechtmatige bevoegdheden die de regering zichzelf in coronatijd had toegeëigend nog te legaliseren ook. In twee jaar tijd van ‘2 weeks to flatten the curve’ naar ‘doe wat wij zeggen en houd je murf’. Je kunt niet zeggen dat het dit kabinet aan daadkracht ontbreekt in deze komkommertijd, al was terugkomen om de stikstofcrisis, immigratiecrisis, toeslagencrisis of een van de andere crisissen die dit land rijk is op te lossen, net wat teveel gevraagd.

Zo heb ik mijn vrouw toch nog blij kunnen maken. Ondanks dat we niet op vakantie gingen, bleken we zonder ver te hoeven reizen in het buitenland beland. Ben er alleen nog niet over uit of we nu de oude DDR-vlag, die van China of die van Noord-Korea uit moeten hangen. Of misschien toch een rode. Nou ja, die van Oekraïne gaat in ieder geval weer in de kast.

Kees Kiezel
keeskiezel@outlook.com