Sneeuwvlökskes

Het vijfde seizoen is aangebroken, ook hier in de gemeente, met uitzondering van het gemeentelijke regeringscentrum. In het Journaal ging het alleen maar over de opening van het carnavalsseizoen beneden de grote rivieren. Randstedelijke nitwits.

Het wordt een flinke kluif hoe verkleed te gaan tijdens carnavalsbijeenkomsten dit seizoen. Stoot ik niemand voor het hoofd? Doe ik niet aan culturele toe-eigening? Hoewel het hier in Oost Gelre wel mee zal vallen, er zijn naar mijn gevoel minder overgevoelige sneeuwvlokjes als in de Randstad.
Bovendien is dat van later zorg voor een groot deel, eerst maar weer eens de Pietendiscussies.

Gelukkig hebben ‘we’ excuses aangeboden voor het slavernijverleden, althans voor onder andere het Surinaamse deel. Nou ja, dat gaat gebeuren, en als premier Rutte zegt dat iets gaat gebeuren, dan kan het eventueel best weleens gaan gebeuren.
Er zal een last van mijn schouders vallen als ik, nazaat van heel misschien wel slavenhandelaren of in elk geval slavenprofiteurs, weer iedereen recht in het hoe dan ook gekleurde gezicht kan kijken.
Ook al waren mijn voorouders uit die tijd misschien wel provincialen in plaats van post-Gouden Eeuwers/pre-Randstedelingen.

Ik las dat op de universiteit van Leiden wat commotie is om een schilderij van sigaren rokende mannen, vroegere bestuurders van de uni. Een of andere sneuneuzin voelde zich niet gerepresenteerd en de ruggengraatloze gasten die erover gaan hebben daarop actie ondernomen door het schilderij te verwijderen of andersom te draaien.
En nu maak ik me zorgen om de muurschilderingen in Lichtenvoorde en de muurgedichten in Groenlo. Voelt iedereen zich wel gerepresenteerd door die afbeeldingen en die teksten? Krijgt niemand er een onveilig gevoel van?
Misschien moeten er hier en daar informatiebordjes bij. Bijvoorbeeld bij de fraaie schildering van boeken, dat het niet de bedoeling is om laaggeletterden uit te sluiten.
Of moet er te zijner tijd misschien wel een schildering of gedicht verwijderd worden? In Groenlo is dat al met een gedicht gebeurd. Ik wil niet zeggen dat daar een overgevoelig wokertje achter zit, maar een beetje preventieve trial by media hoort erbij.

Nee, zo bunt wi’j neet.

Nog ff een advies aan iedereen die zich niet gerepresenteerd voelt door een kunstwerk of er zelfs een onveilig gevoel van krijgt: boek eens een reisje naar Oekraïne, een beetje in het oosten (!) van dat land, dan kun je kennismaken met wat een onveilig gevoel is.