Kunststukje

Bij Lokalen in Lichtenvoorde is een boom onderbroken door gekleurde verticale verfstrepen te zien. Gemaakt door de voormalige artist in residence Maria Neumann.
‘’Artist in residence’ is in niet zo goed Nederlands ‘inhuizige kunstenaar’.
Buitenactiviteiten zijn trouwens gezonder dan binnenactiviteiten, dat komt goed uit want voor uitdagende schilderkunst moet je bij de Lichtenvoordse muurschilderingen zijn, en ook in Groenlo zijn er inmiddels enkele te zien. Nog beter is de natuur in, naar echte bomen.
Ach, maar wat is kunst? Daar kun je urenlang bomen over opzetten, al dan niet voorzien van gekleurde verticale verfstrepen.

Zo was ik laatst in het Stedelijk Museum in Amsterdam. Daar hangt onder andere ‘Who’s afraid of red, yellow and blue’ van Barnett Newman. Dat wil zeggen, een van de schilderingen uit die serie.
Een van mijn twee museumpartners ergerde zich dood aan zoveel overschatte en gemakzuchtige troep. Ik vond het wel grappig dat je de wereld zo voor de gek kunt houden en mensen kunt laten geloven dat een paar gekleurde vlakken van belang zijn.
Mijn andere museumpartner vond het juist geweldig. Hij zag wat wij niet zagen.
Het schilderij is ooit vernield en daarna gemakzuchtig hersteld met een verfroller, en hij had dat direct in de gaten gehad, het schilderij zei hem niets meer. Zei hij.

Hoe dan ook, ik hou van musea met schilderijen. Ook van het Stedelijk. Directeur Rein Wolfs wil veel meer kunst van niet-westerse kunstenaars en van kunstenaars van kleur. In het kader van ‘Who’s afraid of white, white and white’.
Onbedoeld is Wolfs daarmee natuurlijk zo racistisch en paternalistisch als de neten, onder het mom van het corrigeren van de te witte en westerse visie.

Maar dat maakt niet uit, het is maar een museum. Het is maar kunst. Kunst is wat de wereld mooi maakt, erover discussiëren is gezellig. En wat goeie en slechte kunst is, zeg het maar. Kunstrecensenten doen alsof ze het weten, maar dat is natuurlijk onzin, die redeneren gewoon naar hun vooraf bevooroordeelde conclusie toe. Meestal. Candlelight-(dicht)kunstkitsch herken ik ook nog wel, denk ik zelf tenminste.

Dichterbij, in Gorssel, is ook een erg mooi museum. MORE, voor MOdern-REalistische kunst. Tip, tip, tip. Iets anders dan de Ikea of Intratuin.
Bepaald geen zondagsschilders daar. Wat is er trouwens mis met op zondag schilderen? Of op zondag schrijven?
Ik tik dit stukje altijd veilig op dinsdag, ik ben prof.
En als ik het af heb ga ik naar de boom bij Lokalen kijken. Geschilderd door een Duitse vrouw. Wel wit en westers, maar gelukkig geen witte westerse man.

Ik zit net te denken: Neumann, Newman. Toeval? Of kunst?