Electrocar-chauffeurs van Groenlo en Lichtenvoorde bij elkaar op station Lichtenvoorde-Groenlo. Foto: Henri Walterbos

Electrocar-chauffeurs van Groenlo en Lichtenvoorde bij elkaar op station Lichtenvoorde-Groenlo. Foto: Henri Walterbos

Electrocar vergroot sociale leven, middel tegen sociale armoede

Zorg

Electrocar Lichtenvoorde en Groenlo bestaat 5 jaar

OOST GELRE - Het is een vertrouwd beeld in Oost Gelre; De electrocar. Op doordeweekse dagen duikt hij overal in het straatbeeld op. Een ritje voor de minder mobiele medemens op leeftijd of met een beperking. Dit jaar beleeft de electrocar zijn eerste lustrum en voorziet duidelijk onverminderd in een behoefte.

Door Henri Walterbos 

“Mensen willen graag onafhankelijk zijn. Voor een bezoek aan het ziekenhuis zijn ze bereid familie te vragen, maar voor zaken die in hun ogen minder belangrijk zijn, willen ze niemand lastigvallen. De electrocar voorziet daarom in een grote behoefte. Het is belangrijk voor mensen iets te blijven ondernemen, maar dan moet je wel de mogelijkheid hebben om op de plaats van bestemming te komen. Van een ritje naar de kapper of supermarkt, tot aan een ritje naar de fysio, of zoals hier in Lichtenvoorde naar de KBO in de Treffer, of gewoon voor een bezoek aan iemand. De electrocar heeft zichzelf enorm bewezen, is niet meer weg te denken.” 

Mireille Wopereis, coördinator informele zorg Careaz, aanspreekpunt voor alles rondom de electrocar in Lichtenvoorde en kerkdorpen, en coördinator van de vrijwilligers ervan. “We hebben zo’n fijne groep van 21 vrijwilligers. Het loopt allemaal gesmeerd. Als er iemand uitvalt dan volgt een berichtje in hun groepsapp en het lost zich snel op.”

Projectgroep
“Per 1 mei 2015 is in opdracht van de gemeente Oost Gelre een projectgroep geformeerd, bestaande uit afgevaardigden van vijf zorgorganisaties; Careaz, Estinea, De Lichtenvoorde, Stichting Zorgcombinatie Marga Klompé (SZMK) en De Dorps- en Stadskamer. De opdracht: Verder ontwikkelen en ondersteunen van het aanbod aan inloopvoorzieningen binnen de gemeente Oost Gelre met als doel dat ‘iedereen meedoet’ in de samenleving. Er zijn inloopvoorzieningen opgestart waar inwoners elkaar kunnen ontmoeten en gezamenlijk activiteiten kunnen ondernemen, zoals bij Careaz ‘Kom d’r in’, bij de Molenberg ‘Huis van de Buurt’ en de Stads- en Dorpskamer in Groenlo en Lichtenvoorde. Gebrek aan vervoer was één van de belangrijkste oorzaken dat kwetsbare ouderen en minder mobiele mensen niet mee konden doen. Het is voor hen vaak ook niet mogelijk om zelf naar familie, een huisarts, kapper, restaurant en winkel te gaan. Voor deze mensen lag er soms letterlijk een drempel,” vertelt Mireille. “Vanuit de aanbeveling van de projectgroep om daar iets aan te doen, is de electrocar er gekomen. Eentje in Lichtenvoorde, eentje in Groenlo.”

Yvonne Tiggeloven, coördinator vrijwilligers Dagcentrum Groenlo van Stichting Marga Klompé, locatie Molenberg, kan zich helemaal vinden in het verhaal van haar ‘collega’ van Careaz. “Ik doe de coördinatie samen met collega’s Henriëtte Reuvekamp en Jacqueline Gussinklo. Erg leuk dat we goed contact hebben met Mireille van Careaz. We trekken hierin samen op. Het 5-jarig bestaan hebben we ook samen opgepakt.”

De electrocar Groenlo heeft 16 chauffeurs. “Zij zitten in een zelfsturend team. We hebben een vaste chauffeur die de planning maakt. Wijzigingen, bijzonderheden en vaste ritten gaan via ons. De chauffeurs hebben allen een vast moment van rijden. Bewoners van de Molenberg gebruiken de electrocar, maar het merendeel zijn inwoners van Groenlo en rijden we in een straal van 5 kilometer. Als de planning het toelaat rijden we ook wel eens naar Lievelde of Zwolle. Dat hangt van de totale planning af, of daar dan ruimte voor is. Wij hebben tussendoor de car niet aan de oplader omdat we veel mensen hebben die hier komen eten tussen de middag. Die moeten opgehaald en teruggebracht worden. Hoe vaker de car gebruikt wordt, hoe fijner het is. Het is zo belangrijk dat mensen zelf nog een beetje de regie kunnen houden over wanneer ze deur uit kunnen. Die sociale contacten zijn zo’n toegevoegde waarde in het leven. Mensen krijgen hier zoveel energie. Als een chauffeur even geen ritje heeft dan loopt ie wel eens naar binnen en vraagt deze of iemand zin heeft om een rondritje te maken, en gebeurt dat. Naar de Halve Maan bijvoorbeeld, of in de zomer bij Wissink een ijsje eten. Vier keer per jaar hebben we een overleg met de chauffeurs. Dat is tevens een gezellige avond. Twee chauffeurs rijden in zowel Groenlo als Lichtenvoorde, de neven Huub en Jan Adema.”

Zorgzaamheid chauffeurs 
“Wat ik ook heel mooi vind is de zorgzaamheid van de chauffeur,” ervaart Yvonne. “Ze wachten tot iemand binnen is, voor ze weer weggaan.” Bij ons was er een keer een chauffeur die moest met iemand met een cadeautje naar Antoniushove rijden. Was het cadeautje wel gehaald voor haar maar was ze het vergeten in te pakken. Heeft de chauffeur dat ingepakt, komt die chauffeer bij me ‘Mireille wil je even kijken of ik dat goed heb ingepakt?’ Geweldig toch.”

Financiering 
De electrocar in Lichtenvoorde is gefinancierd door State of Art en de Achterhoek Tour Rally. Daarnaast hebben de Gemeente Oost Gelre en het Oranje Fonds een bijdrage geleverd voor de accu´s, stalling, verzekering en andere bijkomende kosten. De regie en beheer van de electrocar vallen onder Careaz. “Ondanks dat de electrocar geschonken is aan Careaz, wordt deze gemeentebreed ingezet. Dat wil zeggen dat de wagen ingezet wordt voor onze bewoners maar ook voor alle andere inwoners van Lichtenvoorde en nabije omgeving. Binnen een straal van 5 kilometer rondom Lichtenvoorde brengt de electrocar mensen van deur tot deur.” De electrocar Groenlo is deels gefinancierd door het Oranjefonds, de Vrienden van de Molenberg, de gemeente en Marga Klompé.

Het kleine onderhoud van de electrocar wordt in Groenlo verricht door drie technische mannen uit het clubje vrijwilligers. “Je kunt zomaar met hoge kosten komen te zitten want de accu heeft een levensduur van 3 jaar maar zit er al 5 jaar in. Als we wat nieuws nodig hebben zullen we echt een actie moeten starten om aan financiële middelen te komen. We krijgen ieder jaar wat subsidie van de gemeente, maar dat is ook echt nodig voor een stukje onderhoud. De vrije giften zijn ook belangrijk. We willen het zo laagdrempelig mogelijk houden. Mensen die wat kunnen geven die geven wat, alle beetjes helpen.” “Het is niet alleen voor oudere mensen,” benadrukt Mireille nog aanvullend. “Ik ken een jongere die met zijn been in het gips naar de fysio moest. Heeft ie vaak gebruik gemaakt van de electrocar.”

Jubileum
“We besteden volgende week de gehele week aandacht aan het 5-jarig jubileum,” kijkt Mireille blij vooruit. “Op 17 april zijn we uitgenodigd bij de gemeente. Van 15.00 tot 17.00 is er een gezellig samenzijn met alle chauffeurs, met een woordje van de wethouder en regio manager Marga Klompé. Een moment van ontmoeten, en samen vieren.”

(apart kader)

Samen op weg; een portretje 

Wim Kooning is zeven jaar geleden hier komen wonen vanuit Rotterdam. Nadat het huis was opgeknapt wilde hij iets gaan doen om de mensen te leren kennen. “In de krant stond een artikel over de electrocar. Ik zeg tegen mijn vrouw ‘dat lijkt me wel iets voor mij.’ Sindsdien doe ik dat graag, al kon ik in het begin niemand verstaan die dialect sprak maar dat gaat inmiddels steeds beter. De donderdagmiddag is mijn vaste middag. Sommige mensen vertellen vaak hetzelfde, want ze maken niet zo veel mee natuurlijk. Dan is zo’n ritje hartstikke fijn voor ze. Met mevrouw Sybolts heb ik altijd leuke gesprekken.” “Zeker weten,” beaamt mevrouw. “Ik maak er veel gebruik van. Naar de dokter, de apotheek, de pedicure, de fysio, naar een vriendin, de kapper, de tandarts. Niet tegelijk natuurlijk,” lacht ze uitbundig. “Zonder de car had ik steeds met de Zoov gemoeten. Dan is dit een mooie uitkomst. Ik vind het geweldig. Ook naar het stemmen zijn we samengegaan. Van de carnaval had ik helemaal niets gezien. Ik ging die dagen naar een vriendin en zag een straat helemaal versierd, met vlaggetjes. Ik zeg ‘goh, carnaval’. Reageert Jan Adema, mijn chauffeur toen, ‘heb je niets van de carnaval gezien?’. Ik zeg ‘nee’. Hij draait zo om, is hij over de Markt gereden, tussen de paaltjes door. Geweldig!,” geniet mevrouw Sybolts bij het vertellen nog steeds na. 

“Wat ik zo leuk vind is dat ik op vaste tijden rij, dat je daardoor vaste klanten krijgt,” ervaart Kooning. “Op een gegeven moment krijg je leuke gesprekken. De vrijwilligersgroep is ook leuk. Bij afwezigheid vallen we voor elkaar in.” Dan vertelt hij een grappige anekdote. “Met mevrouw Sybolts maakte ik mee dat ze een nieuwe afspraak wilde plannen omdat ze naar de kapper moest. Kon dat een keer niet, zijn we samen naar de kapper gereden en heb ik voor haar een nieuwe afspraak gemaakt.” “Dat is toch hartstikke leuk,” lacht mevrouw Sybolts. “

Mevrouw Sybolts met chauffeur Wim Kooning hebben gezellige ritjes.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant