Ton Boer uit Lichtenvoorde is vrijwilliger van de maand juli

Klusjesman en gastheer van inloop-voorziening ‘t Klinkerhofje

Door Theo Huijskes

LICHTENVOORDE - Een in Utrecht geboren en getogen westerling, die zich op alle onderdelen van het leven helemaal heeft geïntegreerd in de Gelderse Achterhoek en zich daarbij tegelijkertijd heeft ontplooid als een voorbeeldig vrijwilliger ten behoeve van de plaatselijke gemeenschap. Wij hebben het deze maand over de op 28 augustus 1947 in de Domstad van Nederland opgegroeide Ton Boer, tegenwoordig woonachtig in het appartementencomplex Patronaatshof in Lichtenvoorde. De bijna 74-jarige Boer heeft zich binnen de gemeenschap Lichtenvoorde, en dat door de jaren heen, op een breed terrein verdienstelijk gemaakt vanwege het verrichten van vrijwilligerswerk ten behoeve van de bejaarde medemens en daarmee tegelijkertijd in zijn rol als belangenbehartiger. 

In zijn appartement, met uitzicht op een fraaie binnentuin met op de achtergrond de nieuwbouw van zorgcomplex Antoniushove, wordt uw verslaggever al direct geconfronteerd met zijn eerste vorm van vrijwilligerswerk, te weten de fraaie kleurrijke bloemenperken. “Deze zijn min of meer aangelegd, maar worden in ieder geval continu onderhouden door mijn buurman Gerard te Brake en mijn persoon”, aldus de import-Lichtenvoordenaar, die graag vertelt hoe hij in het bruisende Keienslöppers-dorp verzeild is geraakt.

“Om te beginnen, mag ik niet onvermeld laten dat ik als jongste telg geboren ben in een gezin met acht kinderen. Dit wel met de aantekening dat tijdens de Tweede Wereldoorlog drie kinderen uit ons gezin, alsmede een tweetal grootouders en een broer van mijn vader om het leven zijn gekomen. Nu heb ik alleen nog een in Middelburg woonachtige zus”, aldus de in een zeevaartfamilie opgegroeide Boer, die zelf ook circa twintig jaar achtereen over de wijde wereld heeft gevaren.

Verliefd op de dochter van de smid oet Vroagender
“Na de lagere school in mijn geboorteplaats heb ik de zeevaartscholen in Utrecht, Amsterdam en Vlissingen gevolgd inclusief diverse praktijkperiodes. In de functie van werktuigbouwkundige, derhalve belast met het algemene technische onderhoud van de zeeschepen, heb ik gewerkt bij diverse maatschappijen, waaronder de Holland America Lijn. En tijdens één van de vele cruises, in dit geval een cruise rondom Europa, heb ik in 1980 mijn geliefde Maria Wopereis uit Vragender ontmoet of zoals men het hier omschrijft ‘verliefd geraakt op de deerne oftewel de dochter van de smid oet Vroagender’. Toen ik haar destijds op het cruiseschip zag, had ik direct zoiets van: die is voor mij!”, aldus de vervolgens naar de Achterhoek geëmigreerde Boer, die nog wel kwijt wil dat hij het Achterhoekse dialect goed verstaat, maar dat het voor hem nog steeds een crime is om het te spreken. “Onder het motto ‘Overal in dit land wordt brood gebakken’, heb ik mij heel snel bij die verhuizing neergelegd. In december 1981 zijn wij getrouwd, hetgeen betekent dat wij in december a.s. ons 40-jarig huwelijksfeest vieren. En dat samen met onze drie kinderen (twee jongens en een meisje), die inmiddels gezorgd hebben dat wij de gelukkige opa en oma zijn van een zevental kleinkinderen.”

Ontmoetingscentrum ’t Klinkerhofje staat centraal
Het speerpunt wat betreft het vrijwilligerswerk van Ton Boer, betreft ‘t Klinkerhofje in Lichtenvoorde. In dit geval een ruime, speciaal ingerichte, tevens van alle gemakken voorziene ontmoetingsruimte voor ouderen. En dan met name bedoeld voor ouderen, die woonachtig zijn in De Klinke of in de Franciscaner- of Patronaatshof.

“Met uitzondering van het weekend is er op alle dagen wel iets te doen”, vertelt Ton Boer. “Het betreft hier een ontmoetingscentrum waar veel kan. Van het maken van een praatje onder het genot van een kop koffie tot het bijwonen van of het meedoen aan verschillende activiteiten, zoals een spelletjesmiddag, een kookactiviteit en dergelijke. Het aantal bij die activiteiten aanwezige belangstellenden varieert grofweg van vijf tot dertig. Dit vereist derhalve veel vrijwilligerswerk en het nodige coördinatiewerk. Het team, waar ik onderdeel van uitmaak, bestaat uit vijftien enthousiaste medewerkers. De lat wordt daarbij altijd hoog gelegd, hetgeen de nodige extra inspanningen kost”, aldus Boer, die naast een gedreven gastheer ook een op en top klusjesman is. “Ik ben hiermee begin 2013 begonnen, even nadat ik in 2012 met pensioen ging. Wat het opknappen van klusjes betreft, kan het mij niet gek genoeg zijn. Alleen wanneer het gaat om de reparatie van een klok, geef ik niet thuis. Voor de rest maakt het mij niet uit en dat van het ophangen van lampen tot het monteren van sloten, van het in elkaar zetten van kastjes tot het instellen van afstandsbedieningen en andere apparatuur.”

Geen tijd voor de uitoefening van de hobby modelbouw
Dat Ton Boer bijna niet toekomt aan zijn grootste hobby modelbouw, heeft te maken met het feit dat hij naast zijn vele vrijwilligerswerk voor ’t Klinkerhofje ook nog eens vrijwillig algemeen bestuurslid is van de huurdersvereniging ProWonen, een functie die hem als gevolg van zijn bouwkundige achtergrond op het lijf is geschreven. Daarnaast is hij ook nog eens voorzitter van de commissie duurzaamheid, die op dat terrein de belangen behartigt van een vijftal huurdersverenigingen. Kortom, een vrijwilliger pur sang, die ter afsluiting van ons gesprek aangeeft gezegend te zijn met gelukkig nog een goede en stabiele gezondheid. “Het is een open deur, maar daar draait in feite alles om in het leven!”