Decembrrr

Decembrrr

Is het alweer december, de laatste maand van de Gregoriaanse kalender. Daar zou ik het eigenlijk bij moeten laten. Alweer december.
Schrijven is schrappen en bovendien word ik per column betaald en niet per woord of teken.

Voor de vanpapierlezers: als deze krant op tijd op de mat valt (als ie niet in de brievenbus blijft steken), dan is het Wereld Aids Dag. Daar mag ook weleens bij stilgestaan worden. Bij dat retrovirus dat zelf al bijna weer retro klinkt, zeker vergeleken met SARS-CoV-2, al bijna twee jaar de Adèle van de virussen. Misschien omdat de kapjes tegen HIV minder zichtbaar zijn in de supermarkt.

Wat meer leeft is het vuurwerkverbod. Afgelopen zaterdagavond was er ook in Oost Gelre op veel plekken knalvuurwerk te horen. Het scheen een vuurwerkverbodprotest te zijn. Als nieuwsgierig frontlijnjournalist ben ik dapper op een hangplek afgestapt waar de vlerken zich ophielden. De dorpsjeugd klitte daar wat bij elkaar, in minirok en Beatle-haar en joelde wat mee met beatmuziek. Ik weet wel, het is hun goeie recht, de nieuwe tijd, net wat u zegt, maar godsamme wat een teringherrie. (Tering is een ander woord voor TBC, een bacteriële infectieziekte, een keer wat anders dan een virale.)

We kwamen tot een goed gesprek, ze hadden helaas niet zoveel tijd om journalistiek de diepte in te gaan, want een deel van de groep ging vertrekken naar discotheek Index aan de voet van de Duitse heuvelen. Ze wisten waar het was, namelijk niet zo ver bij hun vaste vuurwerkhandel vandaan. Die open grenzen en dat consequente Europese beleid maakt grensstreekbewoners creatief, nog creatiever.

Ik wens ons allemaal alvast hoe dan ook een mooie decembermaand toe. Met leuke feestdagen. Op 16 december alweer het dertigjarig jubileum van Kazachstans onafhankelijkheid van de Sovjet-Unie. En op 20 december alweer de dertigste verjaardag van de Zwitserse voetballer Fabian Schär. Het houdt niet op.

Maar ik wel nu. Ik heb een naar voren gehaalde afspraak om 16.30 uur. Ik moest als hulpsinterklaas nog een cadeautje kopen bij een niet-essentiële winkel, lekker lokaal. Dat had ik strak om 17.30 uur gepland. Maar ik blijf flexibel, zelfs nu ik ‘s avonds niet naar de sportschool kan. Ik ga een nachtkaars kopen. En vanavond een Wikipedia-artikel over mezelf aanmaken.