50 tinten confetti

Jammer dat het Asta-theater in Groenlo er niet meer is. Ook daarvoor moet je al naar Winterswijk. Net als voor het ziekenhuis. Groenlo en Lichtenvoorde hebben wel gezondheidscentra maar dat is toch anders en zonder ontbijt.

Geen commerciƫle bioscoop in de gemeente dus, wel filmhuis Het Doek in Lichtenvoorde en de films in de bibliotheken. Maar dat zijn de betere films, dus voor 50 Tinten Grijs moet je naar buiten. Zijn er al veel Oost Gelrese dames naar toe geweest? Heeft dat invloed op het koopgedrag van de kijksters? Een speciaalshop is er in onze gemeente niet, maar volgens de Belgische seksuologe Goedele Liekens is een pannenlikker adequaat. Die zijn hier wel te koop, nog wel. En als ze niet meer voorradig zijn kan dat ook aan een carnavalsloopgroep of wagengroep liggen die ze heeft opgekocht.

Ik ben op het moment van schrijven nog in/op het carnaval. Daarvoor hoef je in elk geval niet naar Winterswijk.
Ik was bij de optocht in Groenlo, toch wel de grootste in onze gemeente. Al besef ik dat inwoneraantal gerelateerd die van Harreveld waarschijnlijk groter is. De lucht was blauw maar de wind was soms nog venijnig koud. De zure matjes waaiden terug en de kinderen moesten regelmatig gered worden door oppassende wagenmeelopers of af en toe oplettende ouders.
De kou weerhield enkele meisjes er niet van zich in de fietsenstalling te ontdoen van hun eskimoklederdracht (thuis aangedaan om moeder gerust te stellen) en het dweilen te vervolgen in een tropische outfit.

Ik zag iemand als Jezus verkleed. Hij had een zwaar kruis te dragen. Moet kunnen. Eigenlijk jammer dat er niet ook mensen als Mohammed verkleed waren. Niet om te beledigen, maar als gebaar naar Lars Vilks, op wie afgelopen weekend door weer een diep trieste relipsychopaat een aanslag is gepleegd.
Ik zag een mooie tekst op internet: als jouw religie waard is om voor te sterven, begin dan alsjeblieft bij jezelf. Zonder iemand mee te nemen dan.

Een nadeel van carnaval is dat ik altijd wel kledingstukken of accessoires kwijtraak. Alleen sjaals of hoofddeksels, dus blijkbaar heb ik het dan wel netjes gehouden. Maar meestal zijn die accesoires voorzien van emotioneel onvervangbare buttons of onderscheidingen. Dus op Aswoensdag kan het zijn dat een schoonmaker iets uit mijn garderobe en hart vindt.

Van een afstand gezien is carnaval misschien gek en nutteloos. Maar dat zijn zoveel dingen in het leven. Verkleed zie ik af en toe gewone mensen gewone dingen doen als boodschappen. Ik heb met ze te doen, en zij misschien met mij.

En dan tegen het einde van het carnaval (of de carnaval) zorgen dat je alleen consumptiemunten overhoudt van tenten waar je ook onverkleed wel eens komt.
En dan is het mooi geweest.