Klein Gebbink: "Neet alleen moar metdoon um 't metdoon"
Groenlo - Zo gauw het ijs op de beek dicht bij zijn ouderhuis in Groenlo, nabij de tolbrug richting Ruurlo, dik genoeg was stond hij er al op en was er niet van af te slaan. En zo is het altijd gebleven voor Harrie Klein Gebbink (60), fervent marathonschaatser. Het was liefde op het eerste gezicht, een liefde die nog steeds voortduurt. Een week geleden werd hij gehuldigd als kampioen marathonschaatsen masters 2, Noord Oost Nederland.
Een groot deel van het seizoen stond hij bovenaan, maar viel ook een keer zomaar ineens terug van de eerste plek naar de vierde plaats. Maar hij krabbelde terug. "Ik stond bovenaan in het tussenklassement over tien wedstrijden, toen we een wedstrijd moesten rijden in Thialf Heerenveen. Iemand voor me ging onderuit en nam mij mee in zijn val.
De achterstand heb ik die wedstrijd niet meer goed kunnen maken, behaalde ik geen punten en stond ik ineens vierde in het tussenklassement." Toch lukte het hem door zeer goede uitslagen te rijden het resterende deel van het seizoen, dat hij zich afgelopen week mocht laten huldigen tot Kampioen marathon schaatsen M2 (Masters 2) Noord Oost Nederland. Een grote prestatie. En dat een jaar nadat hij in zijn debuutjaar in de 'Masters 2' reeds als tweede was geëindigd in dezelfde competitie. Iets waar hij dan ook bijzonder blij mee is. Als 60-jarige liet hij vele 'jonge broekies van 40' zijn hielen zien.
Strenge winter 1963
In de strenge winter van 1963 kreeg hij zijn eerste schaatsen. Dat het 1963 was weet hij nog precies. "Dat was ne gruuwlijk strengen winter namelijk. Ik vroog toen um schaatsen en dee he'k toen ekregen. Dat waren nog butjes met zo'ne mooie ronde krulle an de veurkante. Bi-j mien va achter op de brommer noar Hekman. Doar he'w ze toen ehaald." Ze zaten hem schijnbaar als gegoten. "Ik stond d'r op en weg was ik", lacht hij als hij er op terug kijkt.
Het schaatsen beviel hem zo goed dat hij zich op 15/16-jarige leeftijd aansloot bij de IJsvereniging Eibergen-Neede, met ook in de gelederen de latere schaatslegende Annie Borckink uit Hupsel. "Het was vooral droogtrainen op de Needse berg en aan de techniek werken. Dat deed ik vooral om dan in de winter, als er natuurijs lag, goed voor de dag te komen." Vele clubtitels haalde hij binnen. Het betrof toen nog wedstrijden over 3 afstanden; de 500, 1500 en 3000 meter. Harrie kwam er achter dat lange afstanden echt zijn ding was, met als gevolg dat hij er zich in ging specialiseren.
Hoog niveau
Een goede keuze, zo bleek al snel, en werd hij lid van de Deventer IJsclub. Hij ging marathons rijden (50 rondjes van 400 meter, HW) en reed zelfs 2 maal een Elfstedentocht uit in 1985 en 1986. Vanaf 2006 stapte hij over naar IJsclub Enschede. Elf jaar lang reed hij op hoog niveau in landelijke competities, waarbij hij regelmatig bij de eerste 10 te vinden was in dagkoersen. Vanaf 2005 rijdt Harrie bij de veteranen en ruilde de landelijke koersen in voor regionaal, in het district Noord-Oost. In de Maters 1 klasse reed hij meer dan alleen maar zijn rondjes mee.
Vanwege zijn respectabele leeftijd oogstte de Grollenaar veel lof. "Twee joar terugge toen bun ik vrijwillig noar de M2 egoane. Het ging mi-j iets te hard veur mien leaftied in de M1. Ik wil neet aleen moar metdoon um 't metdoon moar ok veur 't klassement." Het gaat hem bijzonder goed af en hij is nog lang niet voornemens te stoppen met zijn passie. "Het is een kwestie van techniek, tactiek, duurvermogen en koersinzicht. Dat gaat me nog steeds goed af. Mensen staan er wel eens versteld van. Ach, en zo lang ik me goed voel, gezond blijf, wil ik nog wel een jaar of 10 doorgaan. Schaatsen kun je betrekkelijk lang doen. Mijn sponsor Free-wheel uit Vorden is nog steeds blij met me, en ik met hun."