In de aula van het Marianum werd de klucht 'de Nachtoele van Weering' opgevoerd
Haan kraait victorie in klucht Advendo
Lichtenvoorde - Voor het spelen van een heerlijke klucht heb je een aantal serieuze zaken nodig: een goed geschreven stuk, spelers en speelsters die elkaar goed aanvoelen en die heel scherp en alert zijn in de dialogen. Deze kenmerken kwamen zaterdagavond volop aan bod bij de toneelvereniging Advendo. Die voerde in de aula van het Marianum de klucht met de opwekkende titel 'de Nachtoele van Weering' op.
Die 'Nachtoele' bleek een haan te zijn (AdrieHanus) die het merkwaardige vermogen had om midden in de nacht te kraaien. Dat doet een normale haan niet en dan ontstaat er door de overlast van die haan ruzie in de buurt omdat de mensen in hun slaap worden gestoord. Ziedaar, het plot; het leidt tot ruzies tussen buren en dat wordt allemaal erg ingewikkeld als er ook andere zaken meespelen zoals afgunst, opkomende liefdes en eigenlijk niet gewenste relaties. Het mooie van een klucht is om erg precies te zijn in de timing.
Dat lijkt allemaal simpel als je een heerlijk stuk hebt waar veel te lachen valt, maar het vergt van de spelers wel het uiterste aan concentratie en scherpte en daar slaagden ze zaterdagavond zeker in.
Dialect
Een van de heerlijke dingen zaterdagavond was wel dat het stuk feitelijk in twee talen werd opgevoerd: in het Nederlands en in het dialect en die gingen steeds geheel moeiteloos in elkaar over. De ouderen spreken de 'mooderspraoke' en de opgroeiende jeugd gebruikt het Nederlands, maar ze verstaan elkaar prima.
Het is zeker een trouvaille om dat zo toe doen en het schept een mooie extra dimensie in het spel. De rollen van beide buurvrouwen die nogal 'hanig' tegenover elkaar staan werden gespeeld door Lydie Simmelink en Esther Oonk en dat deden ze geweldig en vakkundig. Esther Oonk had bovendien een rol waarin je de emotie volop kunt laten stromen en echt te keer kunt gaan en dat deed ze dan ook met overtuiging.
Rollen
Een prachtige rol was ook weggelegd voor Walter te Brake, de man van de kijvende buurvrouw en hij zorgde voor vele trefzekere uitspraken die precies op het juiste moment kwamen.
Daar heb je het weer: het vergt veel concentratie maar als je dan de spontane reacties van het publiek hoort dan geeft dat een kick en dat kon je ook bij de andere spelers en speelsters wel merken.
De jeugd is ook nadrukkelijk aanwezig: twee dochters, van de eigenaresse van de haan en een van de kijvende buurvrouw, zetten leuke en trendy rollen neer. (Anne-Marleen Rouwenhorst, Nienke klein Goldewijk en Marieke van Boxtel). Dan krijgt je dus de tegenstellingen nog beter in beeld. Daaromheen een verliefde politieagent en een pluimveedeskundige die aandacht heeft voor de haan, maar nog meer een verlate liefde in zich voelt opwellen.
Nou, u begrijpt dat dit allemaal voldoende ingrediënten waren voor een heerlijke toneelavond. Zoals met alle kluchten vallen op het laatst de stukjes van de puzzel op de goede plaats en dan heb je een happy end.
Kortom: een hartstikke leuke en goed gespeelde klucht wat zorgt voor een heerlijke en onbezorgde toneelavond. Advies: u moet gaan kijken. Aanstaande vrijdag en zaterdag spelen ze weer.
