De pijn van de echte voetbalsupporter
Ik heb medelijden met de echte voetbalsupporter. Let wel, niet de supporter van Longa '30, Grol of de overige zes kleinere voetbalclubs in Oost Gelre. Ik heb te doen met de ware, hondstrouwe supporter van FC Twente en De Graafschap. De supporter die met zijn club naar bed gaat en er mee opstaat. Die in een pyjama en onder een beddek van zijn favoriete cluppie slaapt. De supporter die bij weer en wind voor zijn club gaat en alle spaarcentjes bij elkaar schraapt om aan het begin van een nieuw voetbaljaar een seizoenkaart te kunnen betalen. De supporter die de club diep in zijn hart heeft zitten.
Als voetballiefhebber in hart en nieren kan ik het haast niet uit mijn pen krijgen. Maar het voetbal is niet meer zoals het geweest is. De commercie heeft de wortels van deze tak van volkssport op een pijnlijke, niet meer te repareren wijze aangetast. Woorden met een dergelijke strekking werden reeds een vijftal jaren geleden opgetekend toen HFC Haarlem, één van de oudste voetbalclubs van Nederland, failliet werd verklaard. De langzaam op gang gekomen teloorgang van het betaalde voetbal zet door. Door te accepteren dat geld, heel veel geld alles is gaan overheersen, heeft Nederland dat helemaal aan zichzelf te danken. Het mooie, oogstrelende voetbal van weleer heeft plaats gemaakt voor paniekvoetbal en dat om een verkeerde reden, niet om het spel zelf maar om het geld. Let wel beste lezers, ik ben wel zo realistisch om te denken dat daaraan niets gaat veranderen. Ook ik geloof niet in wonderen. Velen van u zullen het niet weten, maar zeker 90% van de betaalde voetbalclubs schrijft rode cijfers. Dat er met niet te filmen, extreme boekhoudkundige trucs de indruk wordt gevestigd dat men financieel gezond is, betreft een al jaren bestaand misverstand. Het betaalde voetbal is een geldverslindende machine, die alles en iedereen besodemietert en daarmee tegelijkertijd de echte fans recht en daarom bijzonder pijnlijk in de voetbalziel raakt. Als Oost Gelre, met acht bewonderenswaardige amateurvoetbalclubs in haar midden, zijn wij centraal gepositioneerd tussen 'De Superboeren van de Achterhoek' in Doetinchem en 'The Reds Trots van het Oosten' in Enschede. BVO's met een trouwe, warme achterban. Maar tegelijkertijd voetbalinstituten met bedrijfsblinde betweters aan het roer. Door alle ontdekte mistoestanden, de laatste jaren bij De Graafschap en de laatste maanden bij FC Twente, dienen beide organisaties hun voetbaltempel wagenwijd open te zetten om er vervolgens een nieuwe, frisse wind doorheen te laten waaien. Hebben de supporters van De Graafschap de nodige littekens op hun voetbalhart moeten accepteren, voor de duizenden echte supporters van FC Twente moet het een lijdensweg zijn, kijkende naar hetgeen er de laatste tijd allemaal gaande is in de roemruchte Grolsch Veste. Het professionele voetbal anno 2015 waar miljoenen op het spel staan en waarbij hetzelfde FC Twente durfde te pronken omdat men de derde begroting van Nederland had. Daarbij te bedenken dat er in Enschede in de Raad van Commissarissen niemand zitting had met de belangrijkste portefeuille, te weten die van financiën. Ik weet het, iedereen roept het. Met de KNVB voorop moet het betaalde voetbal wakker worden geschud en dienen er keiharde maatregelen te worden genomen. Maar onder het regime van de UEFA en FIFA is dat op voorhand een kansloze missie. Zolang het nog getolereerd wordt dat bekende Europese voetbalclubs 500 tot 800 miljoen euro schuld hebben, een voetballer als Lionel Messi nog 65 miljoen per jaar oftewel 180.000 euro per dag mag verdienen en dichter bij huis Robin van Persie 26 miljoen per jaar oftewel 72.000 euro per dag, kunnen we dat op onze buik schrijven. Redenen genoeg om de amateur voetbalsport, zoals die zeker in Oost Gelre op een voorbeeldige wijze wordt georganiseerd en uitgevoerd, in al haar facetten te koesteren en te omarmen. In dat opzicht blijven er voor de voetbalburgers van Oost Gelre nog trotse gevoelens overheersen!
DE LIBERO
Reacties of tips: delibero@contact.nl