De waarde van een sportvisie?

De gemeenteraad van Oost Gelre heeft in de afgelopen week de Sportvisie 2015-2025 gemeente Oost Gelre 'Iedereen actief' vastgesteld. De vraag is nu of hierop de gemiddelde sportclub dan wel sporter in Oost Gelre zit te wachten. Met andere woorden: wat is de waarde van een dergelijke visie?

Als volger van de gemeentepolitiek en in het bijzonder als liefhebber van de sport heb ik de nota vanzelfsprekend aan een kritisch oog onderworpen. Daarbij kwam bij mij tegelijkertijd de vraag naar boven waarom het een achttal maanden heeft moeten duren alvorens het geschrevene aan de politieke volksvertegenwoordigers gepresenteerd kon worden. De nota staat namelijk bol van algemene, theoretische kreten en volzinnen, die niet alleen op Oost Gelre, maar ook op een gemeente als Appingedam in Groningen of Venray in Limburg van toepassing zijn. Verder weet ik natuurlijk vanuit mijn eigen arbeidsverleden dat een ambtenaar niet kan werken zonder het hebben van voorbeelden, in vele gevallen panklare op de plank liggende modellen van andere organisaties, overheidsorganen e.d. Immers een zinsnede als 'Het sportbeleid inzetten om leefbaarheid, gezondheid en ontmoeting te bevorderen' betreft een stukje standaard redactie, waar geen speld is tussen te krijgen. Maar hierbij vraag ik mij wel af wat de meerwaarde daarvan is voor al onze voor het merendeel amateuristische sporters binnen de samenleving Oost Gelre? Naast alom bekende, vele malen herhaalde kreten als verbinding en samenwerking, mag anno 2015 een opmerking als 'Sport en bewegen levert een bijdrage aan het welzijn en de gezondheid van de burgers' toch niet meer worden aangemerkt als een hoogscorende beleidsvondst van een gemeentebestuur. En natuurlijk ontbreken ook de zogenaamde drie D's (Wmo, Jeugdzorg en Participatiewet) niet in de met een aantal kleurrijke foto's nog enigszins uitnodigende visie, alsof alleen de gemeente Oost Gelre worstelt met deze omvangrijke zorgtaken. Het was PvdA'er Peter Baks, die de werkelijke teneur van alle politieke reacties in de raad goed verwoordde: "Dit is nog maar het begin. Het echte werk moet nog komen. En wanneer er geld beschikbaar is, hoe gaat het dan verder in de praktijk?" Of het komt dat hij in het vorige college als wethouder sport in zijn portefeuille had, maar VVD-fractievoorzitter Paul Wentink was van alle raadsleden het meest direct en concreet. Zijn betoog sprak mij aan, omdat hij in feite aangaf dat de visie na vaststelling in de bureaulade belandt en daaruit ook niet meer tevoorschijn komt. Sportverenigingen hebben geen behoefte aan een puur theoretisch verhaal voor de komende tien jaar. Waar men op zit te wachten, is alleen maar wat er in de praktijk op accommodatie- en ander gebied mogelijk is en dat bij voorkeur in het komende of in de komende twee jaar. Met andere woorden, er moet zo snel mogelijk een gemeentelijk uitvoeringsplan komen. Wentink stuurde er zelfs op aan dat dit plan er reeds in november a.s. moet liggen wanneer de gemeentebegroting voor 2016 onderwerp van gesprek is. Ook OOG-raadslid Ronald Willering denkt in die richting, getuige zijn opmerking dat het met het vastgestellen van de visie niet duidelijk is wat Oost Gelre in de komende jaren op sportgebied van plan is. Dat er in de gemeente Oost Gelre een voortreffelijk sportklimaat heerst, is bij iedereen bekend. Dat Oost Gelre in het verlengde daarvan wat betreft het percentage sportbeoefenaars enorm hoog scoort, is bovendien een fantastisch visitekaartje. Zelf wil ik daar nog eens aan toevoegen dat wij met ons allen enorm trots mogen zijn op het immens grote aantal sportverenigingen in deze gemeente, dat gerund wordt door pure vrijwilligers. En juist dezelfde vrijwilligers hebben geen behoefte aan alleen maar theoretische kost, maar willen duidelijkheid, te weten concrete uitvoeringsplannen. Wat kan er nu en wat kan er in de komende jaren. Wie krijgt er wel en wie niet een kunstgrasvoetbalveld, komt die fietscrossbaan er wel of niet, wanneer wordt die sportzaal nu eindelijk eens opgeknapt en wanneer krijgt de paardensport de accommodatie die men zo hard nodig heeft?