Dochter Simone Te Brake-Orriëns en moeder Ans Orriëns-Leemreize van cafetaria Leemreize. Foto: Eveline Zuurbier.
Dochter Simone Te Brake-Orriëns en moeder Ans Orriëns-Leemreize van cafetaria Leemreize. Foto: Eveline Zuurbier. Foto:

50 jaar Cafetaria Leemreize: 'Even langs Leempie'

Lichtenvoorde - Je bent niet zomaar een friettent als er voor het 50-jarige bestaan zoveel klanten, vooral jeugdigen, je komen feliciteren. Op donderdag en vrijdag stak de schooljeugd op weg naar huis massaal 'bij Leempie' op en namen een kroketje, een frikandel, een kaassouflé, een nasi- of bamischijf: voor 50 cent op deze twee dagen. En voor het weekend gold ook deze gouden aanbieding. Cafetaria Leemreize beleefde in die vier dagen een ware gold rush. Binnen en buiten op de stoep stond het vol. En de klanten kwamen niet alleen voor de lekkere hap. Ook mochten de dames in de cafetaria honderden felicitaties ontvangen.

Door Eveline Zuurbier

In de afgelopen week vierde Cafetaria Leemreize aan de Lievelderweg het 50-jarig bestaan van de snackbar. Moeder Ans Orriëns-Leemreize en dochter Simone Te Brake-Orriëns vertellen saillante details over de verstreken jaren en over dit weekend. Een kort, rustig moment toont de vrolijke versiering van de snackbar en vertelt in korte tijd de geschiedenis. "Ja, inderdaad, de naam Orriëns kennen er maar weinig. Het is 'een patatje mayo bij Leemreize halen' of 'we gaan even naar Leempie', lachen ze. Beide vrouwen zijn door gezinsomstandigheden het vak ingerold.

Ans: "We hadden thuis de automatiek, je weet wel een snackmuur met een portiekje. Mijn vader werkte in die tijd bij Hulshof Herwald. We waren in 1965 nog maar drie weken open en toen kwam m'n vader met zijn hand in een machine. Als oudste meen je dan dat je moet helpen."

In 1973 namen Ans en haar man Gerry de zaak over van haar ouders. Ook haar man had een baan naast de snackcounter aan de Lievelderweg. Hij werkte bij drukkerij Emaus in Groenlo. Simone: Toen mijn vader ziek werd, hielp ik mee. Ik was 14 jaar en had graag naar de hotelschool willen gaan. Maar het ging anders." Simones vader overleed in 1997. "We zijn toen samen verder gegaan met de zaak."

Inmiddels werken tien vrouwen bij Cafetaria Leemreize. Simone: "Het werk is heel afwisselend. Wat ik zo leuk vind is dat hier de verhalen worden verteld. In het weekend zijn dat de verhalen van de jeugd die op weg naar een stapavond zich hier verzamelen." Cafetaria Leemreize ligt aan een ideale route waar mensen langskomen van of naar hun werk.

Een anekdote bewijst de gunstige ligging. "Bezoekers van de Zwarte Cross vroegen of ze hier naar het toilet mochten. Ze hebben zich achter omgekleed en hingen vervolgens hun natte kleding buiten aan de luifel. We kregen te horen: 'volgend jaar halen we die wel weer op!' Hier achter de frituurbakken lag overal modder. Maar we kunnen er hartelijk om lachen."