Zilveren bouwjubileum familie Selten
'Ik denk dat ik wel 70 wagentjes heb gebouwd'
LICHTENVOORDE - Bijna zag het er naar uit dat de familie Selten dit jaar niet deel kon nemen aan het Bloemencorso. Boegbeeld en rots in de branding, vader en opa Nico Selten, was dit voorjaar zo ziek, dat bouwen geen optie leek. Gelukkig knapte hij op en is de oranje bouwtent weer verrezen aan de Marishof. De familie Selten is ook dit jaar weer van de partij tijdens het Lichtenvoordse Bloemencorso.
De Stichting Bloemencorso Lichtenvoorde berekende dat Selten voor de 25ste keer deel gaat nemen aan het corso. Reden genoeg om bij hem op de koffie te gaan en zijn belevenissen op te tekenen. Ondersteund door het fantastische foto-album, gevuld met allemaal foto's van corsowagentjes uit de afgelopen jaren en in zijn verhalen aangevuld door zijn vrouw en dochter, ontstaat een verrassend en gezellig gesprek.
Al jaren riep Selten tegen zijn vrouw, als het corso langs trok: "Dat kan ik ook wel". Na zijn commentaar enkele jaren aangehoord te hebben, antwoordde zijn echtgenote: "Dan bouw je toch zelf?" Selten had vanuit zijn jeugd in Lievelde al ervaring met het bouwen van een corsowagentje, dus ging hij aan de slag. "En vanaf dat moment raakte ik besmet", aldus Selten. Het corsovirus zorgde voor een lange stoet aan corsowagentjes. In eerste instantie bouwde hij wagentjes voor zijn kinderen. Maar al snel mochten ook buurkinderen en schoolgenootjes bij hem aankloppen. "Er waren jaren dat ik wel vijf of zes wagentjes bouwde. De woonkamer werd gebruikt als werkplaats, we deden gewoon plastic over het bankstel. Ik denk dat ik wel 70 wagentjes heb gemaakt."
Met het eerste wagentje 'Niels Holgersson' won de familie direct een leuke prijs en dus werd er besloten om ook het tweede jaar te gaan bouwen. Het thema van één van de wagentjes werd dat jaar 'Sneeuwwitje'. "In die tijd bouwde ik op verschillende plekken kermissen op in Nederland. Toen ik op vrijdagavond laat thuis kwam, kon ik nog net terecht om bloemen op te halen. Het idee voor het wagentje werd nog even bedacht en ik ben aan de slag gegaan. Vanaf dat moment heb ik aan één stuk door gewerkt tot zondag en op zondagavond zag ik pas mijn bed weer", grinnikt Selten. "Dat jaar viel de wagen nogal groot uit, dus ik besloot om mijn auto ervoor te zetten om te trekken. Er stond nergens dat dat niet mocht. Maar een jaar later stond in de regels dat kleine wagentjes met de hand getrokken of geduwd moesten worden", vult hij lachend aan.
Speciaal wagentje voor dahliatransport
Op de vraag welk wagentje zijn favoriet was, antwoordt de enthousiaste bouwer direct: het reuzenrad en de Donald Duck-wagen. Bij beide wagentjes ontkwam hij echter niet aan pech. "Het reuzenrad draaide rond. Het werkte perfect toen we de wagen gebouwd hadden. Maar toen moesten de dahlia's er nog op. Ik had geen rekening gehouden met de dikte van de bloemen, dus na het plakken hielden de dahlia's het draaien tegen, helaas." Ook met de Donald Duck-wagen sloeg het noodlot toe. "Al bij de Olden Tram kregen we een klapband. Ik ben toen op één hoek van de wagen gaan zitten, waardoor het gewicht van de wagen op drie wielen terecht kwam. Zo hebben we de hele route afgelegd." De familie kreeg dat jaar complimenten van de organisatie voor het doorzettingsvermogen en de jury bekroonde de wagen met een hoge prijs.
Sinds enkele jaren bouwt Nico Selten voor en met zijn kleindochter Allissa. Ook dit jaar mag zij het wagentje, samen met nichtje Tess, door de Lichtenvoordse straten trekken. Veel mensen zagen vorig jaar op de social media hoe Selten de bloemen ophaalt. Zijn scooter was volgepakt met 5 kratten dahlia's en tussen zijn benen had hij de pot lijm. Zo reed de gedreven opa richting huis. Foto's van dit bijzondere transport werden massaal gedeeld.
"Dit jaar heb ik een speciaal karretje gebouwd voor het dahliatransport", aldus de markante wagenbouwer. Waarna hij hard lachend aanvult: "Maar als het nodig is, dan ga ik gewoon weer op de scooter."