Oranje en andere kleuren
Oranje in de titel op een blauwe achtergrond, dus alle voetballende 'grote' kernen kunnen tevreden zijn. Hoewel: qua voetbal is de grootste kern tegenwoordig vooral groen. Tenminste, voor de derby. Misschien na de derby nog wel meer, misschien ook niet.
Een regionale derby RKZVC - FC Twente, het wordt elke dag minder vergezocht.
Een paar dagen geleden heb ik Koningsdag in Oost Gelre gevierd; lekker wat blauw bloed opgelopen. Het voorrecht van een achttienplusser.
Mooi dat er toch nog iets oranjes is dat wel zorgt voor gegarandeerde landelijke feestelijkheid. Vroeger was er ook landelijk nog weleens iets met voetbal. Nu is er alleen het gemeentelijke oranje van Longa - ook mooi, best regionaal, maar niet echt landelijk.
Gelukkig hebben we als heel Nederland volgende week Waylon nog. (Ik ben vergeten wie vorig jaar het Eurovisie Songfestival won.)
Terug naar het Oranje koningspaar. Het is anno 2018 natuurlijk Jiskefetachtig raarrrrrr is dat iemand iets is puur op grond van zijn of haar geboorte, of op grond van verkering met zo iemand; dat iemand geboren wordt met een gouden lepel in de mond, in plaats van een lepel van een molybdeen legering.
Maar nou Willem-Alexander toch koning is, en nog een gezellige ook, kunnen we zijn verjaardag wel mooi gezellig met ons allen vieren. Hoog leven boven de partijen. Hij kan geen politieke uitspraken doen, maar als hij wat zegt, komt hij als ondemocratisch benoemd vorst toch eerlijker over dan de indirect democratisch gekozen premier Mark. Ook al zijn Marks tanden witter dan die van Willem.
Ik hoop dat prins Pils - dat was toch zijn bijnaam vroeger - volgend jaar zijn verjaardag hier komt vieren. Bij ons in Oost Gelre. Of in elk geval in de Achterhoek.
De koning, de koningin (van de koude kant, ondanks haar latinobloed) en de rest moesten dit jaar zo nodig naar Groningen. Zou het een pr-stuntje zijn geweest, van Mark R., om de aardbevingsgemoederen daar wat te sussen?
De volgende feest- en herdenkingsdagen zijn 4 en 5 mei. Goed voor het echtste oranjegevoel. En het gevoel van alle andere kleuren van de regenboog. Met op Bevrijdingsdag het bevrijdingsvuur in onze gemeente en de dag ervoor de Dodenherdenking.
Ik wil niks horen tijdens de twee minuten stilte. In Amsterdam heeft een gek opgeroepen tot een lawaaidemonstratie. Waardoor zijn/haar (ik ga het niet eens opzoeken) misschien best wel redelijke argumenten totaal overschaduwd worden door terechte en massale afkeer van het instrument dat hij/zij wil inzetten.
Het wordt me nu al bloedrood voor de oren.