Ineke Bennink aan het werk in haar atelier. Foto: Annekée Cuppers
Ineke Bennink aan het werk in haar atelier. Foto: Annekée Cuppers Foto:

Ineke Bennink scheurt en schrijft kinderprentenboeken

LICHTENVOORDE – Na een heel leven waarin ze talloze schilder- en boetseerlessen gaf, exposities organiseerde, kunstprojecten opzette en ook een eigen stylingbureau had, is het tijd voor Ineke Bennink (1953) zelf. "Als je steeds maar moet uitdelen, raak je leeg van binnen en stagneert je eigen creatieve proces. Ik doe nu de dingen die ik zelf leuk vind."

Door Annekée Cuppers

De Lichtenvoordse kunstenares ging pas op haar veertigste naar de AKI. "Van huis hebben we het allemaal meegekregen, creatief bezig zijn met je hoofd en handen. Ik wilde graag naar de kunstacademie maar kreeg daar pas de kans voor toen de kinderen groter waren. Het was een geweldige tijd en ik vond alles leuk en had weinig moeite met de opdrachten. Van een docent kreeg ik wel eens de vraag wat ik daar nu eigenlijk nog te leren had. Maar mijn 'probleem' was dat ik alle technieken leuk vond, ik gebruikte de opleiding vooral om uit te vinden wat ik nu precies het leukste vond." Echt een goed antwoord daarop heeft Ineke nooit gekregen. "Ik ben iedere keer weer op zoek naar nieuwe technieken. Als ik er een goed beheers, ga ik weer op zoek naar een andere. Sommige kunstenaars zijn erg succesvol in een bepaalde stijl of techniek en borduren daar jarenlang op voort, dat is helemaal niets voor mij. Als ik eenmaal snap hoe het werkt, ga ik weer door naar het volgende."

Prentenboek
Toen Ineke stopte met lesgeven, kwam er weer ruimte en ontdekte ze de techniek van het illustreren door middel van gescheurde stukjes papier die op een gedecoreerde ondergrond worden aangebracht. "Ik vind dit een heerlijke techniek om te doen maar je gaat niet hele dagen zitten scheuren en plakken. Het is meer zo dat er momenten zijn waarop je ineens aan de slag 'moet'. Daar heb ik nu de tijd en ruimte voor zonder dat ik word afgeleid door bijzaken. De kunst die ik maak, is eigenlijk altijd toegepast. Sterker nog, eigenlijk maak ik altijd 'speelgoed'. Een geboetseerd voorwerp krijgt al snel een setje wielen of een ander mechaniekje waardoor het kan bewegen. Met de scheurtechniek kwam ik door het verhaal van een vriendin op het idee van een prentenboek. Het is niet zo dat ik per se iets voor kinderen wil maken, kinderen zijn meer het excuus om het te doen."

Zo ontstond uiteindelijk het prentenboek 'Floriaan de tuinkabouter'. Een prachtig kleurrijk boek met een simpel verhaaltje voor de allerkleinsten. Op rijm komt het ritme van de dag en de seizoenen voorbij. Ineke verfde hiervoor grote vellen papier in diverse kleuren en structuren waarna deze in stukjes worden gescheurd. Door de manier van scheuren en opplakken op een voorgeschilderde ondergrond, ontstaan eenvoudige schilderachtige illustraties die kinderen erg aanspreken. Ineke krijgt daarbij nog wel eens hulp van haar eigen kleinkinderen. Hun invloed is terug te vinden in het prentenboek. "Kinderen kijken erg kritisch. Zo had ik een illustratie gemaakt met twee kabouters, een ervan had een pompoen aan de punt van zijn muts. Dat klopte niet, volgens een van mijn kleindochters. Ze heeft toen zelf een bolletje gescheurd en die bij de andere kabouter aan de muts geplakt."

Als alle prenten klaar zijn, worden ze door Ineke's dochter, een productfotografe, gefotografeerd en daarna tot een boek verwerkt. Een vriendin en schoonzus hielpen Ineke bij de redactie van de teksten. "Hoe simpel de rijmpjes ook zijn, ik ben qua teksten een beetje slordig. Ik denk in 3D en zie een blokje tekst als beeld en niet als letters en woorden. In mijn hoofd ben ik er mee bezig waar het precies moet komen, in welk lettertype, de kleur. Maar simpele spelfouten, daar kan ik wekenlang overheen kijken. Verder probeer ik alles in eigen hand te houden. Daarom heb ik dit boek ook door middel van crowdfunding uitgeven." Hoewel Ineke de techniek van het scheuren inmiddels goed onder de knie heeft, denkt ze er voorlopig nog niet aan weer iets anders aan te pakken. "Ik heb op de rug van Floriaan de tuinkabouter een '1' laten drukken. Het is heel goed mogelijk dat er nog een tweede deel komt. De prenten die ik maak, hangen als een broddellapje aan elkaar maar het is een feest om te doen. Voorlopig denk ik er nog niet aan hiermee te stoppen."

Het boek 'Floriaan de tuinkabouter' is te koop bij het Stenen Museum Winkeltje aan de Rapenburgsestraat 24a. Aanstaande vrijdag 18 mei houdt Ineke hier van 14.00 tot 17.00 uur een signeersessie. Het boek is ook te koop bij Messink & Prinsen in Aalten en Kramer in Winterswijk. www.inekecp.nl

Ineke Bennink aan het werk in haar atelier. Foto: Annekée Cuppers