'Een grens is niet wat ons scheidt, maar waar wij elkaar raken'
LIEVELDE - Het is feestelijk binnenkomen met de Muziekvereniging Groenlo die allerlei vrolijke deuntjes speelt op het terras van Erve Kots. Als het Dialectfestival Grenze(n)loos Plat(t) nog maar net open is, zitten de bezoekers al gemoedelijk op het terras. Wanneer aan het eind van de middag Boh Foi Toch er speelt, is het bomvol. De hele dag was het genieten van poezië, verhalen, muziek en theater in de streektaal. Zes podia, een dichterspad en een veld met eettentjes. Met zo'n 900 bezoekers een succesvolle afsluiting van het Erfgoedfestival.
Door Barbara Pavinati
Burgemeester Annette Bronsvoort opent het festival heel toepasselijk in het plat en vertelt dat verbinden van mensen een van haar opdrachten is. De streektaal is volgens haar zo'n verbindend element. Met de woorden 'Good gaon!' eindigt ze haar toespraak waarna Kreisheimatpflegerin Kristel Höing, ook in het plat, het woord neemt.
Terwijl het festival buiten in volle gang is, sluit het Erfgoedfestival binnen voor genodigden haar 62 dagen af met korte terugblikken, een pub-quiz en lunch. De laatste woorden van een gedicht van festivaldichter Tim Pardijs vatte het hele Erfgoedfestival 'Over Grenzen' mooi samen: 'Een grens is niet wat ons scheidt, maar waar wij elkaar raken'.
Luisteren naar plat
Er is veel moois te beluisteren op het dialectfestival. Helmut Debus zingt over de wens om met iemand samen het leven te dansen, George Bühren leest een klankgedicht voor zodat we van de muziek van taal kunnen genieten, Henri Welling en Joop Wallerbosch brengen een muzikale ode aan de aardappel en Marga Kool dicht over haar moeders handen die wel duizend sokken gebreid hebben.
Carina Schiller uit Duitsland is met haar vriend, festivalmuzikant Otto Groote, mee en vertelt: "Het is echt een geweldig festival. De binnenkomst was al fijn. Dit is een mooie plaats om een festival te houden. Er is echt een bijzondere band tussen Duitsland en Nederland, de talen zijn erg verwant terwijl er aan de andere kant ook enorme verschillen zijn. Dat komt vandaag mooi tot uiting."
Als het Otto Groote Ensemble zijn folkmuziek speelt, komt er ook een liedje voor zijn liefste lief Carina voorbij en een vertaling in het plat van 'Amsterdam' van Jacques Brel. Hoe verbindend kan je zijn? Freek Diersen uit Dinxperlo loopt met een geel petje 'Ik praot platt'. Hij is er op persoonlijke titel, maar als lid van Euregio Gronau ook betrokken bij het festival. Freek: "Je verstaat elkaar heel ver met dialect. Taal is verbindend. Dit festival is een fantastische cultuuruitwisseling en grensoverschrijdend."
