Frans Elsinghorst: 'De Antoniushove beleef ik als mijn tweede thuiskomen!'
LICHTENVOORDE - "Het is hier een warm binnenkomen en er heerst in dit centrum een gemoedelijke, ontspannen sfeer. Dit bezorgt niet alleen de bewoners een aangenaam verblijf, maar bezoekers en anderen, waaronder mijn persoon als vrijwilliger, een welkome ontvangst." Aan het woord is Frans Elsinghorst uit Lichtenvoorde. Gezeten in de recreatieruimte van woonzorgcentrum Careaz Antoniushove, praten wij met deze gezelschapsvrijwilliger over zijn aandacht voor de gemeenschap Lichtenvoorde in het algemeen en zijn inzet voor de bewoners van de Antoniushove in het bijzonder.
Door Theo Huijskes
"Vanaf het moment dat ik op mijn 55ste ben gestopt met werken, heb ik mij toegelegd op het vrijwilligerswerk. Los van het gegeven dat thuiszitten en niets doen niet gezond is en een doelloos leven vertegenwoordigt, wil ik graag met mensen omgaan. Rekening houdende met de sociale kant, staat de zorg voor anderen voor mij hoog in het vaandel. En gelet op de reacties, die ik daarvoor links en rechts in ontvangst mag nemen, wordt de motivatie om daar een vervolg aan te geven alleen maar groter." Frans Elsinghorst erkent het een en ander al van huis uit te hebben meegekregen.
Gezin met 14 kinderen
Elsinghorst werd op 12 februari 1955 in Meddo geboren in een gezin met 14 kinderen. "Thuis hadden wij een boerenbedrijf en dat zorgde ervoor dat er altijd werk aan de winkel was, maar zorgde daarnaast ook voor een weliswaar druk maar bijzonder fijn leven midden in de natuur met al zijn vrijheid. De drukte in een dergelijk groot gezin had tot gevolg dat de oudsten voor de opvoeding van de jongsten zorgden. Je dacht er niet bij na, het ging allemaal vanzelf en bovendien besef je op latere leeftijd daarvan heel veel te hebben geleerd." De boerenzoon, die circa veertig jaar in de bouw werkzaam is geweest, trouwde in 1979 met Silvia Ubbink uit Vragender en verhuisde in 1990 naar de Frans Halsstraat in Lichtenvoorde. Samen hebben zij een dochter, een zoon en inmiddels twee kleinzoons.
'Tijdens de ritjes op de duofiets komen de mooiste verhalen naar boven'
De duofiets is populair
Als vrijwilliger is Frans Elsinghorst minimaal één dag per week in de weer voor de Antoniushove. "Ik probeer wekelijks gedurende een halve dag de bewoners van de gesloten afdeling te vermaken met verhalen over vroeger, met het doen van spelletjes en nog veel meer. De tweede halve dag vul ik met het meenemen van bewoners op de duofiets, waarbij wij de gehele omgeving aandoen. Een betere beslissing dan het inzetten van dit vervoermiddel ten behoeve van de bewoners is haast niet denkbaar. Ik ben er vanaf het eerste moment mee bezig en het is echt geweldig en dankbaar werk om te doen. Een schitterende mogelijkheid om kinderen, kleinkinderen en overige familieleden te bezoeken. De fiets is bij bewoners dan ook mateloos populair." Contacten worden (opnieuw) gelegd, verhalen over vroeger worden uitgewisseld en er vinden bijzondere ontmoetingen plaats. Zoals een in de Antoniushove woonachtige veehandelaar uit Harreveld, die na vijftig jaar gaarne het meisje wilde ontmoeten waarmee hij destijds verkering had. Derhalve op de duofiets met elkaar richting het achterland van Kotten om zijn oogappel, nota bene de moeder van voetbaltrainer Jan Vreman, te kunnen ontmoeten. Een geweldige ervaring. In het verlengde van deze anekdote hoop ik dat er meerdere gegadigden zijn, die bereid zijn om zich als vrijwilliger voor het project duofiets aan te melden."
Zwembad 't Meekenesch
Als liefhebber van de sport (onder andere voetballen, wandelen, motorrijden, mountainbiken en vooral zwemmen), staat Frans Elsinghorst ook zijn mannetje als vrijwilliger van zwembad 't Meekenesch in Lichtenvoorde. "Sport en beweging en de daarmee verband houdende gezondheid vind ik heel belangrijk. Daarom ben ik ook gaan zwemmen. Maar daarbij kwam van het een al gauw het ander. Voor ik het wist, maakte ik deel uit van de uit acht personen bestaande vrijwilligersgroep, die iedere maandagmorgen aanwezig is om verschillende klusjes in en rond het zwembad op te knappen. Een helemaal op elkaar ingespeelde groep waarbinnen een uitstekende sfeer heerst. Wij kijken daarom ook niet op een uurtje meer of minder. Wanneer wij bezig zijn met een karweitje, waarvoor langere tijd nodig is om het af te ronden, wordt de halve dag met alle liefde uitgebreid naar een of twee dagen." Dat Elsinghorst het vrijwilligerswerk interpreteert in de ruimste zin van het woord, bewijst ook nog eens de aanpak van zaken in zijn eigen woonomgeving met medewerking van de buurt dan wel het doen van een klusje bij een op leeftijd zijnde buurvrouw.