Meneer Zandman
In de nacht van afgelopen zondag op maandag heb ik bijzonder beroerd geslapen. En dat is uitzonderlijk, meestal slaap ik perfect. Tenminste nog iets waar ik perfect in kan zijn.
Maar als afsluiting van het afgelopen weekend heb ik een stuk of zes of zeven keer geslapen. Met een stuk of vijf zes onderbrekingen dus. Ook de remslaap ging niet lekker. Waar is meneer Zandman als je hem nodig hebt?
Misschien was het de invloed van superbloedwolfsmaan. Die heb ik in elk geval door die beroerde nachtdutjes wel mooi kunnen bekijken, laat in de nacht of vroeg in de morgen. Volgens mij zag ik de man in de maan zelfs nog even. (En ik kreeg de eerste inval voor mijn komende lijstje.)
Je moest naar het westen kijken voor het hemelverschijnsel. Dat is bijna altijd goed trouwens, je blik op het westen gericht houden, ook qua politiek en popmuziek.
De maan was mooi oranje-achtig in 3D. Indrukwekkend was vooral om de schaduw van de aarde, de omtrek van deze toverbol, op de maan te zien.
Ik hou wel van zulke dingen als maansverduisteringen. Met die schaduw van ons allemaal op bijna 400.000 kilometer afstand. Alles wordt er relatief van. Alle aardse toestandjes worden op hun plek gezet, alle verhaaltjes en uitvindinkjes zijn voor die man op de maan niet meer dan wezenloze dingetjes op een blauwige bol. Voetbalpraatprogramma's, oogcontourcrème, après-skimuziek, astrologie, keukenrollen met geinige opdruk, familieopstellingen, managementcursussen. Al die flashmobs bij de klaagmuur, in Rome, in de Ganges, in Mekka. En wat er allemaal nog meer van tijdverdrijf en slaapmiddeltjes bedacht zijn hier beneden in het ondermaanse (opeens besefte ik waar dat woord vandaan komt). Hij ziet ze niet en ik snap ze niet.
In 2025 is het weer zover, maar die nu al ingeplande maansverduistering (door God, als jij dat wil) is niet vanaf de start te zien. De eerste maansverduistering die én totaal én van het begin tot het einde te zien is hier in Oost Gelre (al is Oost Gelre dan waarschijnlijk een deelgemeente van Groot Enschede ofzo), is op 20 december 2029. Qua leeftijd en gezonde levensstijl moet ik dat statistisch makkelijk halen, maar je weet het nooit met Petrus enzo. In elk geval: die verduistering én tegelijkertijd verlichting van afgelopen maandagmorgen pakken ze (!) me nooit meer af.
Ik kon over al deze dingen trouwens lekker filosoferen toen de maan inmiddels weer bleek was, en ik na het starten van mijn auto en het krabben van mijn ruiten moest wachten tot ik niet alleen van binnen maar ook naar buiten weer helder zicht had.