'Bernard Vos Clubhuus is mijn tweede thuiskomen!'
LIEVELDE - Al meer dan dertig jaar is zij de belangrijkste gastvrouw en mede daarom het centrale middelpunt van het vrijwilligersteam dat het Bernard Vos Clubhuus in Lievelde bestiert. Haar betrokkenheid en dus haar liefde voor het van alle faciliteiten voorziene dorpshuis kent geen grenzen. Te pas en te onpas kan er op haar een beroep worden gedaan voor welke klussen en diensten dan ook. En dit reeds drie decennia achtereen. Een vrijwilliger die het verdient om eens in de spotlights te worden gezet. Wij hebben het deze keer over mevrouw Ingrid te Vaarwerk-te Brake (65) uit Lievelde.
Door Theo Huijskes
Het is vrijdagmorgen 25 januari klokslag 10.00 uur wanneer uw verslaggever overeenkomstig de afgesproken tijd bij het Bernard Vos Clubhuus arriveert. Wat daarbij direct opvalt, is het gegeven dat de totale locatie aan de Bergstraat er uitzonderlijk netjes uitziet. Het parkeerterrein met alle daarbij behorende voorzieningen, kortom de totale entree, ligt er perfect bij en ademt een welkome sfeer, waar menig ander buurthuis jaloers op mag zijn. Eenmaal binnen is het niet veel anders. Alles ziet er gelikt, spic en span en voor degenen die het niet weten ook nog eens supergezellig en gemoedelijk uit.
Noaberplicht staat voorop
Na binnenkomst in het gebouw, valt het gelijk op dat de koffie en de kopjes klaar staan voor een gezellig onderhoud met een vrouw, die de noaberplicht in de dagelijkse praktijk meer dan letterlijk toepast. De belangrijkste oorzaak hiervan is het feit dat zij aan de Bergstraat in Lievelde woonachtig is en dat ook nog eens schuin tegenover het in Lievelde alom omarmde dorpshuis. "Daar wonen wij al 32 jaar", vertelt Ingrid. Toen mijn drie kinderen nog thuis waren en zich bijna dagelijks afvroegen 'Waar is mama?', dan was steevast het antwoord 'Aan de andere kant van de straat!' En de andere kant van de straat is door de jaren heen mijn tweede thuiskomen geworden. Mensen die nu denken dat hier een bepaalde sleur is ontstaan die een eentonig, langzamerhand vervelend karakter draagt, hebben het helemaal mis. Ondanks dat het soms behoorlijk druk is en dat dag in, dag uit, blijft het voor mij een hobby, een grote hobby. En daarbij maakt het mij niet uit of ik poets-, dag- of horecadiensten moet draaien. Het totale pakket met daarbij centraal het ontmoeten en omgaan met mensen, en dat ongeacht de leeftijd, spreekt mij erg aan, stemt mij bijzonder tevreden."
Uitbreidingsplan
Ingrid te Vaarwerk-te Brake werd op 9 januari 1954 in Lichtenvoorde in een gezin met drie kinderen geboren met naast haar twee broers. "Om ons heen woonden gezinnen met meer dan tien kinderen, hetgeen voor mijn moeder regelmatig aanleiding was om aan te geven dat zij met haar gezin buiten het uitbreidingsplan viel." Na haar huwelijk met Philip te Vaarwerk woonde het echtpaar eerst enkele jaren in Winterswijk om vervolgens naar het huidige adres in Lievelde te verhuizen. "Lievelde is een geweldig dorp om te wonen. De gemeenschap hier zit goed in elkaar en is daarom bijzonder actief. Omdat het hier goed toeven is, zeg ik vaak lachwekkend dat Lievelde de hoofdstad is van Lichtenvoorde en Groenlo. Want als je met de trein naar Amsterdam, Rotterdam of Den Haag wilt, moet je wel in Lievelde opstappen." Ingrid en Philip hebben twee zonen (Esken en Tjerk) alsmede een dochter (Dieuwertje) op de wereld gezet, die samen weer hebben gezorgd voor in totaal vier kleinkinderen. "Zelf heb ik altijd in een supermarkt gewerkt en maak bij het huidige vrijwilligerswerk dankbaar gebruik van de in het verleden opgedane ervaringen met in het bijzonder het omgaan met mensen."
Breed inzetbaar
Buiten het Bernard Vos Clubhuus om is Ingrid te Vaarwerk breed inzetbaar in Lievelde. Zo verzorgt zij als vrijwilliger al 25 jaar de was van de wedstrijd-, trainings- en andere sportkleding van de voetbalteams Erix 1 en Erix 2. "Hier draaien vaak twee wasmachines tegelijkertijd. En dan te bedenken dat zowel mijn man als ik niets met voetbal hebben." Daarnaast staat het gezin Te Vaarwerk te allen tijde en dat op de meest ondenkbare manieren klaar bij het bieden van hulp- en spandiensten tijdens feesten als carnaval en kermis. "En waar ik wekelijks nooit van afwijk is de Papa-morgen, te weten het op iedere donderdag voor allerlei klusjes en diensten beschikbaar zijn voor mijn 92-jarige vader."
Maar uit alles blijkt dat de hoofdmoot van het werk aan de andere kant van de straat gebeurt. "Maar let wel, ik doe het natuurlijk niet alleen. Ik ben blij en super trots op al mijn collega-vrijwilligers, die altijd bereid zijn om te helpen. Verzuimen is er niet bij. Wij doen het met elkaar!"