Monique van der Valk
BMX'er - 17 jaar - Woonachtig in Neede
Nogmaals een operatie aan de schouder
Na het toepassen van verschillende methodes en theorieën op mijn schouder, kreeg ik steeds niet het resultaat waar ik al een tijdje op hoopte. De pijnklachten bleven, ze werden zelfs steeds erger. Ik vond het nu dan toch echt tijd om het eens goed uit te laten zoeken. Ik kon in het ziekenhuis terecht voor een MRI-scan. Helaas vonden ze, na meerdere onderzoeken, een bacterie in mijn schouder. De bacterie had al schade aangericht, hij zat er misschien al in sinds mijn eerste operatie op 7 september 2018. In het gewricht zat kraakbeenschade, er zat een botanker los van de eerste operatie en er zat heel veel vocht. Op 18 juli mocht ik weer onder het mes. Gelukkig vond de chirurg dat de schade meeviel, vergeleken met wat er eerder te zien was op de MRI-scan. Na de operatie kreeg ik antibiotica. Eerst twee weken via het infuus, daarna nog drie maanden door op tabletten. Na een paar dagen merkte ik het verschil al. De pijn, die ik eerst elke dag voelde, was verdwenen. Dat was een hele opluchting, het zorgde voor nieuwe motivatie.
Ik kreeg weer kleine oefeningen van de fysiotherapeut. Ik moest helemaal opnieuw beginnen, want er zat geen beweging en geen kracht meer in. In de eerste weken had ik nog klachten bij de oefeningen, ook al waren ze heel simpel en niet zwaar. Na vijf weken kon ik mijn fiets weer afstoffen, want ik vond dat ik goed genoeg hersteld was om het te proberen. Beginnend met sprintjes, daarna op de pumptrack. Het was ontzettend zwaar, maar de pijn viel heel erg mee. Ik zit nu in de zesde week na de operatie en ik heb deze week voor het eerst weer op de echte baan mogen fietsen, maar ik ben er nog lang niet. Nu is het een kwestie van kracht opbouwen en dan weer gas erop!