Loes Gunnewijk voor de tweede maal naar Olympische Spelen
In 2012 naar Spelen als wielrenster en in 2020 als bondscoach
Door Theo Huijskes
REGIO - Na haar deelname aan de wegwedstrijd op de Olympische Spelen van 2012 in Londen, is nu al haar aandacht gevestigd op de Olympische Spelen van 2020 in Tokyo. Deze keer in de functie van bondscoach van de Nederlandse wielerelite bij de dames. Het gaat hier over de op 27 november 1980 in Eefsele bij Groenlo geboren Loes Gunnewijk, tegenwoordig inwoner van Deventer. In de idyllisch gelegen boerderijwoning van haar ouders aan de Apedijk in Rekken, vertelt Gunnewijk over haar carrière in de wielersport, die op twintigjarige leeftijd begon met een lidmaatschap van RTC De Stofwolk in Eibergen en vervolgens tot bloei kwam in haar jaren als een vooraanstaand coureur in het vrouwenpeloton en die nu weer een bijzondere fase kent in de functie van bondscoach van de sterke oranje-equipe.
"Als klein meisje voelde ik mij aangetrokken tot de schaatssport. Dit kwam doordat zich in de buurt van mijn geboortehuis in Eefsele de schaatsbaan van Vos-Hein (Reinders, ThH) bevond", vertelt Loes met op haar gezicht af te lezen dankbare herinneringen.
Echte kenners
"Na de verhuizing naar Rekken, kreeg de beoefening van de schaatssport meer vorm en inhoud op de kunstijsbanen van Enschede en Deventer. Toen daarbij als onderdeel van de trainingen ook aandacht werd besteed aan wielrennen, bleek dat ik in de ogen van de echte kenners mij moest gaan toeleggen op de wielersport. En zo gebeurde het. Mijn eerste binnenkomst bij RTC De Stofwolk en in het bijzonder mijn eerste optreden in wedstrijden werd de start van een wielercarrière van circa vijftien jaar."
Tot de in die periode meest tot de verbeelding sprekende successen, rekent Loes haar nationale titels -zowel op de weg als in de tijdrit-, haar tien deelnames aan WK's met een keer zilver en eenmaal brons op het onderdeel ploegentijdrit en verder (in het bijzonder) de deelname aan de Olympische Spelen van 2012 in Londen. Daar zorgde zij er mede voor dat teamgenoot Marianne Vos de Olympische titel op de weg in de wacht kon slepen.
Onvergetelijk
Met veel plezier kijkt Loes Gunnewijk terug op haar afscheid van de actieve wielrennerij. "Al met al onvergetelijk. Met name omdat er veel collega's bij aanwezig waren en niet te vergeten mijn eigen familie, sponsors en fans. Een hoogtepunt daarbij was de toertocht voor alle belangstellenden, met een route dwars door de Achterhoek over al mijn favoriete wegen, die onder meer langs mijn ouderlijke huizen in Eefsele en Rekken voerde. Blij en trots ben ik ook op het criterium, dat op zondag 28 juni 2015 werd gehouden, op het parcours van RTC De Stofwolk in Eibergen. In aanwezigheid van het drietal Marianne Vos, Annemiek van Vleuten en Ellen van Dijk, dus degenen waarmee ik tijdens de Olympische Spelen van 2012 in Londen aan de start stond. Al met al werd het een onvergetelijk feest, niet in de laatste plaats vanwege de enorme belangstelling zowel van de zijde van de deelnemers als de vele belangstellenden."
Volgens Loes Gunnewijk, die na het basis- en havo-onderwijs in Groenlo de studie sportmanagement aan de CALO in Zwolle volgde, heeft het afscheidscriterium mede gefungeerd als een soort voorportaal tot de begeleiding en coaching van talentvolle wielrenners, het ploegleiderschap en uiteindelijk het bondscoachschap.
Koerskapitein
Loes Gunnewijk geeft aan dat het met name een bijzonder onplezierige periode van blessureleed is geweest, waarin zij heeft nagedacht over haar toekomst. "Ondanks die vervelende ervaring, heb ik ook veel van die periode geleerd. Daarnaast wist ik van mijzelf dat ik in wedstrijden graag de lijnen uitzet, mij graag manifesteerde als koerskapitein. Na mijn afscheid heb ik in eerste instantie allerlei dingen gedaan, waaronder het oprichten van een eigen bedrijf en het ploegleiderschap. Vervolgens diende zich de mogelijkheid aan om talentcoach van de junior-vrouwen te worden en assistent-bondscoach para-cycling. Sinds begin 2019 ben ik fulltime bondscoach wegwielrennen vrouwen. Dit betekent dat ik verantwoordelijk ben voor de junior-vrouwen, de belofte-vrouwen en de elite-vrouwen. Mijn taken omvatten onder andere coaching, training, opleiding, ondersteuning en selectie."
'Wie er wint,
maakt mij niet
uit, zolang
het maar
iemand is
met een
oranje shirtje!'
Voor de Olympische Spelen, die plaatsvinden van 24 juli tot 9 augustus 2020, mag bondscoach Gunnewijk slechts vier rensters selecteren. "Wij strijden in Tokyo in twee disciplines, de wegwedstrijd en de individuele tijdrit. Nederland mag hiervoor vier rensters aanwijzen, wat het maximale aantal is. Van die vier mogen er slechts twee deelnemen aan de individuele tijdrit. Er zijn landen, die minder rensters mogen selecteren, omdat ze lager op de wereld-ranking staan. De vaststelling van genoemde ranking gebeurt mede op basis van de in 2019 en 2020 geleverde prestaties", verduidelijkt Gunnewijk.
Het Wilhelmus horen!
De bondscoach besluit met de aantekening dat het uitgangspunt van het team is om bij ieder kampioenschap -en zeker bij de Olympische Spelen- het Wilhelmus te horen. "Daar is alles op gericht. Zelfs de vooraf uit te stippelen tactiek wordt daar op afgestemd. Wie er wint, maakt mij niet uit, zolang het maar iemand is met een oranje shirtje!"
