Afbeelding

Dromen zoals Disney

Pechvogel Donald Duck is niets veranderd, Kwik, Kwek en Kwak blijven ondeugend en Dagobert Duck is nog altijd even zuinig op zijn geluksdubbeltje. Dat viel me op toen ik laatst tijdens het wachten bij de afhaalchinees de Donald Duck las. Ik had het vrolijke weekblad sneller uit dan in mijn jeugd, maar het leesplezier was er niet minder om. De verhalen zijn nog net zo spannend, grappig en optimistisch. Tegenwoordig wordt er in de strips mobiel gebeld en 'gekwetterd' (het Duckstad-woord voor twitteren), maar voor de rest kon ik weinig verschillen ontdekken met vroeger.
De geestelijk vader van Donald Duck en veel andere Disneyfiguren is de Amerikaanse zakenman Walt Disney (1901- 1966). Het is haast niet voor te stellen hoe de entertainmentindustrie er zonder Disney had uitgezien. Menigeen is met z'n strips en tekenfilms opgegroeid, terwijl de amusementsparken die zijn naam dragen druk worden bezocht. Walt Disney werkte altijd volgens een vast stramien. Elk project analyseerde hij vanuit het perspectief van de dromer, de realist en de criticus. Het begon met dromen, waarbij geen idee hem te gek was. Daarna keek Disney in hoeverre de visie realiseerbaar was binnen de beperkingen van tijd en geld. En ten slotte verplaatste hij zich in de positie van het grote publiek: is het eindresultaat aantrekkelijk voor de consument? Zo nee, dan moest het plan worden aangepast. Het verhaal gaat dat Walt Disney in zijn kantoor zelfs drie aparte bureaus had om zich goed in de rollen te kunnen inleven. En bij de bouw van Disneyland ging hij regelmatig op zijn hurken zitten om het themapark als een kind te kunnen ervaren. Maar Disney vroeg ook zijn familie en personeel om commentaar. Zo heeft hij het aan zijn vrouw Lillian te danken dat Mickey Mouse niet Mortimer Mouse heet – zij voorvoelde dat de naam 'Mickey' beter zou aanslaan.
De cyclus van creativiteit, realiteitszin en kritiek staat bekend als de Walt Disney-strategie. Het is een effectieve methode die overal toepasbaar is, in bedrijven, overheden en instellingen. Ook bij grote beslissingen in ons persoonlijk leven, zoals een studiekeuze, verhuizing of carrièrestap, kan de drieslag van Disney verhelderend werken. Het is altijd nuttig om plannen van meerdere kanten te bekijken. Wie zich achtereenvolgens de vragen stelt van de dromer (wat is mijn droom?), de realist (hoe krijg ik het voor elkaar?) en de criticus (wat heb ik eraan en wat ontbreekt er nog?), komt snel tot een weloverwogen besluit. Wat Walt Disney betreft was het allemaal niet zo moeilijk. Met zijn vrolijke stripfiguren wilde hij vooral het kind in onze persoonlijkheid aanspreken. Want uiteindelijk zijn volwassenen, zo verkondigde hij graag, niets anders dan opgegroeide kinderen.