Pen, kladblok en actie!
Dag beste lezer, mijn naam is René Eikelkamp. Een correspondent die nu vijf maanden actief is. Nu is vijf maanden een korte tijd, maar ik heb al veel geleerd hier. Je doet dan ook een hoop dingen als correspondent. De reclames van defensie lijken altijd heel spannend, maar ik vind de journalistiek persoonlijk veel spannender.
Stel je voor: je werkgever komt naar je toe met een opdracht. Een sfeerverslag over de plaatselijke kermis. Het onderwerp is slechts de basis. Je moet jezelf afvragen; welke vragen ga ik stellen? En hoe pak ik dit aan? Jij draagt de verantwoordelijkheid. Bedenk zoveel mogelijk vragen.
Als je de vragen hebt verzonnen ga je naar je opdrachtgever voor feedback. En dan komt misschien wel het spannendste: Uitgerust met een pen en kladblok ga je het veld in. Je stapt op wildvreemden af om je vragen te stellen, en vraag altijd door! Je pen moet de snelheid van hun stem bijhouden. En als je eindelijk je vragen hebt gesteld mag je nog tientallen mensen interviewen, want een belangrijk motto in de journalistiek is; beter teveel informatie dan te weinig.
Uiteindelijk ga je op de redactie aan de slag met het artikel. De lezer moet door middel van jouw artikel begrijpen hoe de kermis was. Je artikel moet dus verhalend zijn. En als het naar jouw idee klaar is, moet je werkgever jouw artikel nakijken. Jouw artikel dat je als amateur hebt geschreven wordt nagekeken door een professional. Als je iets moet verbeteren, zie dat niet als een fout maar als een ontwikkelpunt. Want dat doe je immers op een werkplek: je blijft jezelf ontwikkelen. En als je artikel dan eindelijk de krant behaalt, geeft dat best een trots gevoel. En dan volgt de volgende opdracht en begint alles opnieuw. Dus; pen, kladblok, actie!