Normalen
Het is eigenlijk week 2 deze week, maar ik beschouw het als week 1. De eerste normale week van het jaar.
'Alles geet weer zien gangetje', hoorde ik iemand zeggen. Dat is eigenlijk niet de bedoeling, dat alles weer zijn gangetje gaat. Het moet allemaal niet te normaal worden. En dan Normaal zowel met een kleine als met een grote letter.
Het is de eerste week zonder echte feestdagen - want Driekoningen kun je toch niet meer zo noemen.
Nieuwjaarsdag is altijd een beetje een zwart gat, vind ik. Het is de maandagmorgen van het jaar.
De kerststol die niet op is gekomen ligt in de diepvries. Over een paar maanden is het een paasstol. Kerstman of Paashaas, spijs is spijs. Buiten zijn nog wat laatste trieste restknalletjes te horen, en binnen zijn de oliebollen van gisteren veranderd in de gestolde vethompen met aangekoekt poedersuiker van vandaag.
Het blijft trouwens verbijsterend wat er bij sommige gasten en gastheren voor feestdagen moet doorgaan. Maar bij ons in Oost Gelre ging het gelukkig allemaal wel weer gemoedelijk. Als er al wat stouts gebeurd is, dan was het niet eens genoeg om de Elna of de Groenlose Gids te halen.
In de landelijke media wordt de balans wel weer opgemaakt van Oud en Nieuw. 'Geen grote incidenten'. Tja, dat ligt er maar aan waar 'groot' begint. En wat zit daaronder dan: medium incidenten? En is medium dan nog normaal?
Gezellig man, tradities. Oude tradities, nieuwe tradities. Jaarlijkse tradities.
Een wekelijkse traditie die voortgezet wordt, voorlopig, is deze column. Althans, bijna wekelijks, in 2019 heb ik weleens een week overgeslagen. Dat kwam door een af en toe opspelende lage inspiratiespiegel. Dan blijf ik maar malen.
Mocht je een suggestie hebben voor een Oost Gelres onderwerp: reageer. Online, op Facebook of op Twitter, of door een e-mail naar de redactie. Het kan zelfs door een brief(kaart) naar de redactie. Alleen persoonlijke tips, dat kan normaal wel, maar in dit geval niet.