In memoriam: Manus van Ooijen
'Zijn naam zal voor altijd op onze ruiten prijken'
Door Henri Walterbos
LICHTENVOORDE - “Lichtenvoorde heeft een stukje van haar DNA verloren,” aldus de reactie van Roel Stoltenborg uit Lichtenvoorde op het overlijden van Manus van Ooijen (73), op de facebookpagina van Tapperij van Ooijen. Treffender kan het niet omschreven worden. Manus was 47 jaar lang het gezicht en de gastheer van de horeca Lichtenvoorde in zijn eigen Tapperij van Ooijen. Manus was ernstig ziek. Op 1 september 2019 droeg hij samen met zijn vrouw Anneke het horecabedrijf, dat naast de ouderwets gezellige bruine kroeg bestond uit de aangrenzende slijterij, over aan Maurice Rietberg, die enkel warme herinneringen heeft aan Manus.
“In 1992 ben ik bij Manus in dienst gekomen. Al jarenlang was ik vaste gast in de bruine kroeg. Ik kreeg te horen dat de werknemer die destijds aan het werk was bij Manus, verkaste naar Heineken als vertegenwoordiger. Ik dacht ‘dat is wel iets voor mij!’ Dus ik mij melden op kantoor bij Manus thuis. Hij zou er eens over nadenken.
Van diverse klanten hoorde ik dat zij waren gevraagd door Manus of ik eventueel een geschikte kerel was voor achter de bar. Na een paar weken was de kogel door de kerk en moest ik op een maandag beginnen. ‘Dit is de kassa-lade, zo tap je een biertje en dit zijn de prijzen, succes er mee en als er wat is, bellen’,” kijkt Maurice terug op zijn eerste avondje achter de bar bij Manus. “Vaak aan het einde van de avond kwam hij nog even poolshoogte nemen en zeker in het begin nog een wijntje drinken met bijvoorbeeld Tonnie Bremer en Jan Kuypers.
Eén van de vaste opmerkingen die ik nooit zal vergeten is ‘Water op de bak’, wat betekende dat je zeker drie glazen water in de afvalbak met onder andere peuken moest deponeren. Brand was hij bang voor en terecht natuurlijk. Ik was een jonge gast uit Lichtenvoorde en net 22 jaar, doordeweeks en in het weekend overdag werken gaf natuurlijk gelegenheid om ‘s avonds de hot op te gaan. Vaak liep het wel eens uit de hand, nog even ‘brullen’ bij Anneke met als gevolg dat ik me de volgende dag mocht melden op kantoor. Nat bezweet meldde ik me, kreeg ik een preek, maar twee minuten later ‘tralalalade’ hij alweer.”
Graag gezien persoon
Door de jaren heen kreeg Maurice meer vrijheid om dingen te regelen voor de kroeg. Bandjes regelen, posters maken, biljartcompetitie opzetten en nog veel meer. “De eindbeslissing had hij wel graag in handen maar dat snap ik ook, dit heb ik nu ook graag onder controle samen met Miranda. ‘Geld uitgeven kan altijd nog,’ zei hij altijd.”
Manus was door iedereen een graag gezien persoon. “Hij kon mooie verhalen vertellen die ik door de jaren heen al honderd keer had gehoord, maar de gasten bulderden vaak van het lachen. Ik deed alsof ik het voor eerste keer hoorde en deed vrolijk mee. Zijn speeches waren ook legendarisch. Hij zat dan wel op cursus voor openbaar spreken maar veel heeft ie daar niet geleerd. Zijn humor in deze speeches hielden hem overeind. Zeker bij de prijsuitreiking van ons tourspel elk jaar gingen de deelnemers er eens goed voor zitten om zijn versprekingen van Franse of Italiaanse renners aan te horen.
Manus was een man die leefde voor zijn café en de wijnhandel. Wat Manus mij ook bij heeft gebracht is dat je nooit over de klanten of gasten moest praten. ‘D’r bunt zat andere dingen woarover ie könt proaten’, was zijn regel.”
Maurice zegt nog wel uren door te kunnen gaan met vertellen over deze mooie man. “Niet alleen Tapperij van Ooijen maar zeker ook Lichtenvoorde zal deze mooie man gaan missen. Een icoon. Het belangrijkste stukje DNA is weg uit onze gemeenschap. Heel veel jeugd uit de jaren 70, 80, 90 en daarna zijn opgegroeid met Manus. Hij is niet te vervangen maar wij proberen zijn visie door te zetten in onze kroeg. Zijn naam zal voor altijd op onze ruiten prijken. Salut Manus!”
Bandjes
Eén van de muzikanten die regelmatig optrad bij Manus is Tim Ebbers uit Groenlo. Ook hij steekt de loftrompet over Manus. “Aan Manus heb ik dierbare herinneringen. Vaak met De Gracht gespeeld in zijn prachtige kroeg. Een zeer hartelijke en warme man. Altijd geïnteresseerd, zeer gastvrij en vol humor. Hij gaf je altijd het gevoel zeer welkom te zijn. Hij was heel gek met ons. Ik denk met alle muzikanten die in zijn kroeg speelden. Toen we in 2003 stopten deden we een optreden bij De Pauw in Groenlo en bij Tapperij van Ooijen in Lichtenvoorde. Een matinee op zondag in een volle kroeg. Na afloop op uitnodiging van Manus naar de Brul van zijn vrouw Anneke. Uren nazitten, heerlijk gegeten, gedronken en uren met beiden gekletst en gelachen. We hebben het er met elkaar nog vaak gehad over die bijzondere zondagmiddag.”
Afscheid
Iedereen die een laatste groet wil brengen heeft gelegenheid om iets achter te laten voor het café aan de Rapenburgsestraat. Zij die zich betrokken voelen worden uitgenodigd om maandag 18 mei om 14.00 samen met de familie via de livestream afscheid te nemen via www.kijk-mee.nl/Manusvanooijen. De familie stelt het op prijs om herinneringen aan Manus met hen te delen via de mail herinneringenaanmanus@gmail.com of per post aan Markt 1, 7131 DG, Lichtenvoorde.
