Reactie op 'Mais, mais en nog eens mais…'
Met interesse heb ik de lezersreacties in de ELNA over de agrarische sector gelezen, waarin ook mais een duidelijk aandachtspunt is. Voor- en nadelen komen voorbij, maar één aspect wordt niet genoemd. Ik mis de gewasbeschermingsmiddelen, oftewel de chemische bestrijdingsmiddelen, die bij de teelt van mais worden gebruikt met bijbehorende gevolgen voor het milieu, onze leefomgeving.(De middelen waarop ik duid, worden niet bij biologische bedrijven gebruikt).
Bij veel akkerbouwgewassen wordt chemische gewasbescherming gebruikt om planten te beschermen tegen plagen, ziekten en overwoekering door (on)kruid. Bij mais wordt daarvoor gecoat zaad gebruikt. Zaad, bedekt met een laagje schimmelwerende en/of insectendodende gifstof; geïmpregneerd gewasbeschermingsmiddel. Ze beschermen inderdaad dit ene gewas wel, maar niet de nuttige schimmels, bodemdieren en allerlei insecten. Die ondervinden de schade.
Door nieuwe (wetenschappelijke) inzichten zijn er aanpassingen in het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen. Enkele erg schadelijke insecticiden en onkruidverdelgers mogen niet meer worden gebruikt of worden nog verboden. Bovendien kan er met technisch vernuft meer precisiewerk geleverd worden, bijvoorbeeld bij de de dosering.
In de praktijk echter, blijkt men veel bestrijdingsmiddelen onvoldoende selectief toe te kunnen passen. Bijvoorbeeld bij de bestrijding van ritnaalden (larven van de kniptor) waarbij ook andere, nuttige insecten onbedoeld schade ondervinden. Wanneer een maisplant enkele weken oud is, worden de maisakkers bespoten met een onkruidverdelger. Niet alleen de planten tussen de maisplanten worden gedood maar het is ook schadelijk voor het bodemleven (o.a. wormen) de insecten, de vogels enz.
Door de huidige bewerking van de mais is het schadelijk effect voor de omgeving íets minder ten opzichte van voorgaande jaren.Echter, de optelsom van de verminderde risico’s op de grote velden mais blijft zeer nadelig voor het toch al kwetsbare insectenbestand. Het is al lang bekend dat door o.a. de monoculturen zoals Engels raaigras en mais, sprake is van een onrustbarende achteruitgang van het insectenbestand, cruciaal in de voedselproductie. Insecten, die net zoals het andere leven in het dier- en plantenrijk, de basis zijn in de voedselketen, voor ons voedsel.
Tegenwoordig zie je veel kleurrijke akkerranden langs onder meer de maisvelden. Goed voor de insecten en andere dieren. Ook goed voor het imago; veel mensen vinden het mooi… maar het verbloemt wel een achterliggende werkelijkheid…
Ans ten Have