Fien Hoekstra-Wolterink is 102
geworden

20 december 2022, 14:49

‘Het is belangrijk dat je het gezellig en leuk hebt met elkaar’

Door Barbara Pavinati

LICHTENVOORDE – Ze is een vrouw van een ‘oersterk Saksisch ras’ zoals ze het zelf zegt. Fien Hoekstra-Wolterink werd 3 december 102 jaar en vierde dit klein en intiem met wat familieleden bij de Anthoniushove in de Kievitstraat. Tot een half jaar geleden woonde ze nog volledig zelfstandig. “Het leven is goed geweest,” vertelt ze, “Het is belangrijk dat je het gezellig en leuk hebt met elkaar.”

Fien werd geboren in Harreveld bij molen Hermien. Haar vader was molenaar. Ze had vijf broers en een zus. Ze was de een na jongste. Ze herinnert zich nog goed dat ze op de fiets vanuit Harreveld naar Groenlo naar de huishoudschool ging en dat ze dat helemaal niet ver vond. Op een Longa-feest kwam ze haar man Pieter tegen. Ze hadden al een tijdje een oogje op elkaar en hebben elkaar toen versierd. Fien: ”Na anderhalf jaar zijn we getrouwd. In die tijd ging dat niet zo snel, mijn ouders moesten daar nog toestemming voor geven. We gingen op de Nieuwe Maat 19 wonen en kregen acht kinderen. Vijf jongens en drie meisjes.”

Schoenen
“Pieter en ik hebben ook de oorlog meegemaakt. Dat was een angstige tijd. Na de bevrijding mochten we weer in ons huis in de Nieuwe Maat gaan wonen, want tijdens de oorlog hadden we die namelijk af moeten staan aan de Duitsers,” herinnert Fien zich. “Mijn man was boekhouder bij schoenenfabriek Sterenborg. De schoenen van Sterenborg vond ik helemaal niet mooi, ze waren zo grof. Soms kocht ik weleens een ander paar. Die mocht ik dan nooit dragen als ik met zijn collega’s op pad ging, dan riep mijn man mij terug. Pieter is jong overleden aan longkanker, met 39 jaar was ik weduwe.

'Wat wel
moeilijk
is als je
ouder wordt,
is dat er
niemand
van
vroeger
overblijft'

De jongste was toen negen maanden. Ik heb mijn kinderen helemaal zelf opgevoed. Ze hebben allemaal gestudeerd en zijn goed terecht gekomen. Behalve mijn oudste zoon heeft iedereen Lichtenvoorde verlaten. Mijn oudste zoon overleed in 2006 aan de ziekte ALS. Dat was een verdrietig moment. Het was vroeger erg gezellig bij ons thuis. We gingen altijd met elkaar dansen en de kinderen hadden veel aanloop van vriendjes en vriendinnetjes. Zelf danste ik ook altijd mee met hun. Ik heb ervan genoten.”

Ouder worden
“Toen ik 100 werd, heb ik dat uitgebreid gevierd. In de ochtend kwamen mijn kleinkinderen mij feliciteren. Die hebben daarna bij Tapperij van Ooijen wat gedronken. In huis was het die dag heel druk. De burgemeester is ook nog op bezoek geweest. Ik heb 22 kleinkinderen en 20 achterkleinkinderen. Wat wel moeilijk is als je ouder wordt, is dat er niemand overblijft van vroeger. Iedereen om je heen gaat dood, valt weg,” besluit Fien haar verhaal.