Inge Wevers viert zilveren jubileum bij Litac
LICHTENVOORDE - Vijfentwintig jaar tafeltennistrainer bij Litac. Bepaald geen alledaags verschijnsel in de wereld van de sport in het algemeen en van tafeltennis in het bijzonder. Dit najaar is Inge Wevers een kwart eeuw in dienst van deze vereniging. Een terugblik op een lange carrière bij Litac.
We schrijven 1980. Daar stond ze dan, net elf jaar jong. Inge kon toen zeker niet vermoeden dat ze binnen deze vereniging een hele carrière zou opbouwen. De basis werd gelegd in de jaren waarin ze als actief speelster aantoonde dat ze over veel talenten beschikte en naam maakte achter de tafeltennistafel. Vanaf 1984 begon haar opmars. Met verschillende meisjesteams zou ze promoveren. Eerst naar de hoogste meisjesklasse. Later zou ze furore maken in diverse damesteams. En dat ze daarin een hoofdrol vervulde drong zelfs door in de 'Friesche Courant': TTV Fryslân, het Friese paradepaardje, kwam verrassend in eigen huis niet verder dan een gelijkspel vooral door toedoen van de ongeslagen Inge Wevers. En dat haar afbeelding ook op het kwartetspel, uitgegeven ter ere van 10 jaar sporthal, verscheen was al een teken dat ze alras geen onbekende meer was.
Het ledental maakte in het begin van de negentiger jaren een geweldige groei door: het 175ste lid werd binnengehaald. Ook bij de jeugd was de belangstelling voor tafeltennis groot. Op het hoogtepunt werd er zelfs met 15 teams deelgenomen aan de competitie. Een geweldige boost volgde na opening van de eigen accommodatie in oktober 1993. Het aantal trainingsuren werd drastisch uitgebreid en een van degenen die hierop anticipeerde was Inge Wevers. Met nog twee andere leden ging ze wekelijks, bijna een jaar lang, naar een trainerscursus in Nijmegen. En met succes.
Het lag daarna dan ook voor de hand, mede gezien haar ambitie, dat het bestuur haar in het najaar van 1995 aanbood om met name de beginnende jeugd op te vangen. Dit in de breedste zin van het woord: haar inzet en enthousiasme reikten verder dan ‘alleen maar’ training geven. Om haar eerste arbeidsovereenkomst toch wat meer handen en voeten te geven in financiële zin werd contact gezocht met TTV Reflex in Varsseveld. Een club met eveneens veel jeugd, die naarstig zocht naar een vaste trainer. Na twee veelbelovende jaren volgde een vaste verbintenis. Vele jaren heeft ze daarna beide verenigingen getraind.
Het bleef echter niet beperkt tot training geven. Ook werd er van alles door haar of mede door haar georganiseerd, zoals dat nog steeds het geval is. En als je haar vraagt naar hoogtepunten dan zegt ze: “Gewoon, de ontmoeting met kinderen. Juist ook met die kinderen die het moeilijk hebben en nauwelijks contact kunnen maken. Het is mooi dat een kind, met welke beperking dan ook, gewoon mee kan doen. Ik denk met name aan de special heroes. Als zij plezier hebben dan ga ik ook blij naar huis na de training. En met menigeen die al lang weg is heb ik nog steeds contact. Dat zijn voor mij waardevolle hoogtepunten”.