Jan Willem Kolkman en Daan Wopereis achter Zieuwents ‘mysterie'
'In de basis start ieders verhaal met de dezelfde beginsituatie, maar voor iedereen is de eigen invulling en beleving compleet anders'
Door Henri Walterbos
ZIEUWENT - In diverse Zieuwentse Whatsapp-groepen gaat het zondagmorgen al vroeg rond dat er iets bijzonders is met de muziekkoepel. Uit het niets staat er midden in de koepel een bordje met de tekst ‘druk met je voet op de rode knop.’ Verder geen aanwijzing. Dat trekt bekijks. Wat is dat? Wie hebben dat gedaan? Het blijft gonzen van halve verhalen en later op de dag al eerste ervaringen van mensen. Dit is toch wel bijzonder, ‘doar mo’w hen,’ gaat het rond. Dinsdagmiddag komen de mannen die hierachter zitten naar de plek toe om hun verhaal te doen. Jan Willem Kolkman uit Zieuwent en Daan Wopereis uit Harreveld.
Verveling
Het verhaal begint in het hoofd van Jan Willem. “De oorsprong van het idee is deels verveling. Dat krijg je nu eenmaal met zoveel vrije tijd en je maar blijft denken ‘wat kan ik nog doen om ergens plezier in te vinden of iets leuks op poten te zetten?’ Onder het wandelen kwam ik steeds langs die koepel. Daar is al een hele tijd niets gebeurd, maar er is wel 220 stroom, er staat een stroomkast, dus dacht ik ‘Zo’n prominente plek in ‘t dorp. Doar mot ne kere wat gebeuren.’” Het bleef een maand lang borrelen in zijn hoofd totdat hij er uit was. “Je hebt zes hoeken. Ik dacht dat het misschien wel mooi zou zijn om op de een of andere manier een verhaal uit letterlijk zes hoeken te vertellen. Ja, en waar is iedereen mee bezig tegenwoordig? Alles wat je ziet en hoort gaat over corona. Eerst dacht ik ‘Dat moet je juist niet doen, want iedereen is het wel beu’. Dat is het internationale en nationale nieuws. Ik was wel benieuwd ‘Hoe is het eigenlijk voor onze buren en kennissen in het dorp?’ Dat is een heel ander platform, die komen niet op het journaal. Die kant van het verhaal hoor je nooit.’ Zo ontstond het.” Daan schoot Jan Willem spontaan te hulp toen deze zijn idee opperde tijdens een avondje muziek maken. “Daan studeert Industrieel Productontwerp dus die kijkt heel anders, praktisch en realistisch. Hij kon meedenken in de vorm, dat het er strak uitziet.” Daan lacht en bevestigt met een lach het verhaal van Jan Willem. “Ik vond het een mooi idee. Ik zat met hetzelfde, verveelde me ook, behalve muziek maken. Ik vind het een mooi verhaal. Jan Willem is veel handiger met elektronica, dan wilde ik het visuele wel op me nemen. Hadden we mooi wat te doen.”
De vrienden wilden hun identiteit eerst geheimhouden, maar genieten er nu ook wel van. “We wilden het eerst geheim houden. Daarom hebben we zondagmorgen om kwart over vijf de spullen geïnstalleerd. Alleen iemand die om uur later met de hond al liep te wandelen heeft ons gezien,” lacht Daan. “Ik heb later op afstand staan kijken hoe mensen het ervoeren. Dat ging precies zoals we hoopten. Leuk.”
Indrukwekkend
Jan Willem benaderde drie mannen en vrouwen, uit verschillende hoeken en leeftijdsgroepen met de vraag of zij mee wilden werken aan zijn idee. De reacties waren direct positief. "Het idee was dan om een interview af te nemen van acht vragen. Dan had ik iedere keer de eerste helft van de eerste zin als aangever op papier gezet en iedereen gevraagd dat met zijn eigen verhaal aan te vullen. De installatie speelt dan het eerste deel van die antwoorden synchroon af. Daarna kriskras door elkaar, uit zes speakers, in surround, voorzien van gekleurde lampen die aangaan zodra de stem uit de speaker klinkt. De poëtische kant hiervan is dat in de basis ieders verhaal met de dezelfde beginsituatie start, maar voor iedereen is de eigen invulling en beleving compleet anders.’” De menigte heeft een verhaal maar ook ieder individu in die menigte. De rest wijst zich vanzelf. De mannen willen niet alles verklappen maar proefondervindelijk kreeg uw verslaggever kippenvel en dan niet van de kou. De sessie wordt afgesloten met een door Jan Willem zelf gecomponeerde indrukwekkende zesstemmige koorzang waarbij de goede luisteraar de boodschap hoort.
Besef
De verhalen en stemmen van mensen uit eigen omgeving raken, komen binnen, niet in de laatste plaats door een fraai stukje geluids- en lichttechniek. De verhalen uit eigen dorp schijnen ineens een ander licht op het coronagebeuren, doen zaken beseffen die tot voor corona zo alledaags leken. “Het mooiste moment om te gaan is eigenlijk ’s avonds. De lampen geven een speciaal effect,” raadt Jan Willem aan. “Maar dan wel voor 21.00 uur,” lacht Daan.
