Kyra Stottelaar, een stoere vrouw achter het stuur. Eigen foto
Kyra Stottelaar is een trotse vrachtwagenchauffeur
‘In het begin heb ik mij wel moeten bewijzen’
Door Barbara Pavinati
LICHTENVOORDE - Met haar lange blonde haren en kleine postuur is ze in combinatie met haar grote trailer een bijzondere verschijning. Als ze uit haar vrachtwagen stapt, denken mensen altijd verbaasd: ‘Hé, wat is dat?’ Kyra Stottelaar (27) is sinds een jaar vrachtwagenchauffeur, een beroep dat ze met trots uitoefent en iedereen aanraadt: ”Je voelt je door zo’n wagen groot en machtig, je bent vrij en komt overal.”
Het was altijd al Kyra’s droom om vrachtwagenchauffeur te worden, haar oom en neef zijn het ook dus ze maakte al jong kennis met de prachtige wagens. Ze wilde echter ook iets met kinderen doen, dus volgde ze daar een opleiding voor. Daar was helaas geen werk in te vinden, dus kwam ze terecht in een magazijn. Toen ging ze eens goed nadenken. Ze durfde nooit de stap tot chauffeur te zetten, omdat ze bang was voor negatieve reacties. Op een gegeven moment ging ze er toch met verschillende mensen over praten en kreeg ze voor haar 25ste verjaardag van haar mede-vendeliers van St. Switbertus een proefles van twee uur cadeau. Dat beviel zo goed dat ze daarna met bevriende chauffeur Chris Liesting een paar dagen mee ging rijden. ”Zo kon ik kijken of het wat was en in het echt ervaren wat het beroep inhoudt. In een les krijg je weinig mee van het laden en lossen en hoe het is om in smalle straten te rijden.” Na dit meetoeren ging ze de opleiding doen die bestond uit drie theoriegedeeltes, rijbewijs C en rijbewijs CE.
Voldoening
“Ik solliciteerde bij HCI Bouwcenter in Ulft en werd aangenomen. Daar ben ik de enige vrouw. Ik vervoer bouwmaterialen en planken in de Betuwe en Achterhoek en ben per week zo’n 50 uur onderweg,” vertelt Kyra, “Het werk geeft mij veel voldoening. Door mij kunnen er huizen worden gebouwd, bouwvakkers verder, mensen in hun huis wonen of hun huis verbouwen. Soms denk ik als ik ergens langsrijd ‘hier heb ik spullen voor gebracht.’”
Vrouw achter het stuur
“Ik ben geen standaardchauffeur die een gehaktbal eet. Dat beeld is wel een beetje achterhaald,” lacht Kyra, ”Je hoort steeds meer verhalen van vrouwen die achter het stuur zitten en ik wil dat ook echt stimuleren. Je moet je niks aantrekken van wat anderen denken. Zelf heb ik alleen maar positieve geluiden ontvangen. Mensen vinden het juist goed van mij en bewonderen het dat ik mijn droom heb nagejaagd. Je hebt tegenwoordig ook het programma ‘Meiden die rijden’, daar kijk ik weleens naar. Het zijn wel speciale types die ze daar uitlichten. Daar pas ik niet tussen.”
Respect
“In het begin heb ik mij wel moeten bewijzen. Chauffeurs zijn hoofdzakelijk mannen en ze gingen mij testen en uitdagen om te kijken of ik wel kon rijden. Ze dachten ‘Kan zo’n klein vrouwtje wel rijden? Gaat dat wel goed een vrouw achter het stuur?’ Uiteindelijk heb ik hun respect gewonnen. Ik heb nu een eigen vrachtwagen. Een DAF met trailer. Mijn cabine kan ik dus zo instellen en inrichten dat ik elke ochtend meteen weg kan rijden. Ik heb een nummerbord met ‘Duckracers’ erop voor het raam. Dat is een vriendengroep die meedoet met autocrossen op bijvoorbeeld de Zwarte Cross. Ik heb een mooi beroep. Elke dag kom ik met een glimlach thuis,” besluit Kyra haar verhaal.
