Gedachten bij A.L. Snijders, uit de tijd gevallen tijdens het schrijven van een ZKV, zeer kort verhaal, voor deze krant.

15 juni 2021, 13:58

A L Snijders

hij prikt zijn pen in het telefoonboek
op zoek naar een sober pseudoniem
A L Snijders wars van ophef en stampij
verlaat hij de stad ontdekt dat hij
in het lichaam van de landman past
dwarsdenker buigt barmhartig mee
met de coulissen van Klein Dochteren

hij verwondert zich de dag door een vorm van
doelloos kijken alles is tegenstrijdig de zin van het
leven wordt geleefd hij hakt hout stookt het vuur
op trapt de tractor aan vertoeft met vrienden in de
tuin van Epicurus op het toetsenbord tikken
zijn vingers achter zijn gedachten aan de weg is
onbestendig daadloos nochtans blijft niets ongedaan

hij draagt voor op Radio 4 zijn stem betovert
onuitgenodigd komt de liefde aan om 12 uur 11
op het Lochemse perron ze raken op stoom
rijgen uren en ogenblikken onophoudelijk
blijft hij tikken tot hij uit de tijd valt met een
ZKV waarin een man verklaart dat hij niet bestaat
hij schrijft dat is de vraag en hij zegt altijd ja