Nederlands biljartambassadeur Hans Vultink vierde zijn 84ste verjaardag
GROENLO - Reeds op 6-jarige leeftijd speelde Hans Vultink (84) al een opvallende rol aan de biljarttafel in het horecabedrijf van zijn ouders in Aalten. Toen al dienden zich de eerste sporen aan van een biljartvirtuoos in wording. In dit geval iemand die extreem technische vaardigheden in combinatie met een sterke expressie bezit voor het beoefenen van de biljartsport. De gevolgen zijn zowel nationaal als internationaal bekend. Zo is hij drievoudig wereldkampioen, wist hij zeven Europese kampioenschappen winnend af te sluiten en mag hij zich maar liefst 52 maal Nederlands kampioen noemen. De meest tot de verbeelding sprekende resultaten, in dit geval de drie wereldtitels, werden behaald in achtereenvolgens 1973 (Duitsland), 1974 (Argentinië) en 1975 (Nederland). Waarbij niet onvermeld mag blijven dat de titel in 1975 niet alleen in Rotterdam werd behaald, maar dat tevens in een finale, waarbij hij de driehonderd caramboles in het spel ankerkader 47/1 in één beurt oftewel in één serie wist vol te maken.
'Ik verheug mij
nu alweer op
onze
vakantietripjes
naar Aruba,
het eiland
waar dit alles
ooit begon
met een
biljartdemonstratie'
Genieten van het leven ondanks Parkinson
Hans Vultink is geboren op 13 juni 1937 in Aalten. Onlangs vierde Vultink zijn 84ste verjaardag. Zittende in zijn immens grote tuin heeft uw verslaggever het genoegen om één van de beste biljarters, die Nederland ooit heeft gekend, te mogen interviewen. Dit genoegen wordt nog eens extra versterkt wanneer de sympathieke import-Grollenaar vertelt dat hij de ziekte van Parkinson heeft en mede daarom niet meer in de openbaarheid treedt, maar voor mijn persoon en indirect voor Achterhoek Nieuws een uitzondering wil maken. “Los van de Parkinson geniet ik elke dag volop van het leven. ‘De oude dag komt met gebreken’ zijn woorden die mijn beide ouders veelvuldig gebruikten. Ook zij hadden te maken met Parkinson, maar zijn wel ruim negentig jaar geworden. Daarom geniet ik samen met Gertie volop van alles en iedereen om mij heen. Zo verheug ik mij nu alweer op het gebruikelijke vakantietripje naar ons favoriete eiland Aruba, het kleinste maar wel mooiste ABC-eiland, waar wij inmiddels vele vrienden hebben gemaakt. En dan te denken dat dit alles is begonnen met een biljartdemonstratie aldaar.”
Met alles zijn wij georiënteerd op Groenlo
Hans en en zijn vrouw Gertie (77) vertellen dat zij elkaar hebben ontmoet in Winterswijk, de plaats waar Gertie op 23 september 1943 is geboren. “Die ontmoeting vond plaats tijdens een dansavond in wat destijds het parochiehuis van Winterswijk werd genoemd. Wij zijn getrouwd op 18 september 1965. Tot ons vertrek in 1968 naar Groenlo hebben wij in Aalten gewoond. We kregen drie kinderen, onze dochters Clarinda (Eibergen), Colleen (Haaksbergen) en Estelle (Boekelo), die samen gezorgd hebben voor vijf kleinkinderen." Het stel woonde in totaal elf jaar aan de Marhulzenweg in Groenlo. "In de eerste vijf jaar heb ik onder de naam Kaak-Vultink BV samen met wijlen Ton Kaak een bedrijf gerund, dat later is overgegaan in de hedendaagse onderneming Kaak Event Rent”, vertelt Hans Vultink. “In die vijf jaar heb ik veel geleerd en dan met name hoe het niet moet. Vervolgens heb ik mij geheel zelfstandig toegelegd op de automaten-business in de horeca en dat in de breedste zin van het woord. Na een drie jaar geduurd hebbend uitstapje naar Neede, hebben wij in 1983 deze woonlocatie, ‘Huiskeskamp’ geheten, gekocht. Weliswaar gelegen op Eibergse grond, maar dat wel op slechts 500 meter afstand van de grens met Groenlo, de plaats waarop wij met alles en dat zeker wat betreft het onderhouden van contacten met onze vrienden en kennissen zijn georiënteerd.”
Geen titel bij het WK Ankerkader 47/1 in Groenlo
Vanzelfsprekend mag in deze bijdrage een terugblik op het WK biljarten ankerkader 47/1, dat in maart 1977 in Groenlo plaatsvond, niet ontbreken. Dat kampioenschap, in verband met de viering van ‘Groenlo 700 jaar stad’ in dat jaar aan Groenlo toegewezen, werd niet gewonnen door Hans Vultink, maar door de Belg Ludo Dielis met de Duitser Dieter Müller op de tweede plaats en Grollenaar Hans Vultink op de derde plaats. Een fantastisch binnensportspektakel, waarvoor de sporthal Den Elshof helemaal was omgebouwd in een biljartpaleis, dat gedurende enkele dagen achtereen geheel Nederland en dat onder andere via radio en tv van harte welkom heette. Velen zullen zich nog herinneren dat het radioverslag van het kampioenschap destijds werd verzorgd door de legendarische sportverslaggever Theo Koomen en het tv-commentaar door biljartdeskundige Ben de Graaf. Een onvergetelijk festijn, waarmee het 700 jaar bestaande vestingstadje Grolle zich nadrukkelijk op de kaart zette. Maar tegelijkertijd een teleurstelling moest incasseren vanwege het feit dat de WK-titel aan de neus van plaatsgenoot Hans Vultink voorbijging. Inmiddels 44 jaar later geeft Hans Vultink aan dat het absoluut niet de grote druk was, die hem van alle kanten werd opgelegd. “Het was een buikgriep met een heftige buikloop tot gevolg, die mij enkele dagen in de ban had en de concentratie verstoorde. Het spijt mij nog steeds voor degenen die deel uitmaakten van de organisatie, alsmede voor alle supporters en belangstellenden.”
Gekroond tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau
Maar naast diverse bonds- en andere onderscheidingen viel een groots eerbetoon de ingetogen, nooit op de voorgrond tredende Hans Vultink reeds in 1975 ten deel toen hij op het bordes van het stadhuis van toen nog de gemeente Groenlo door burgemeester Ton Janssen werd onderscheiden met het Ridderschap in de Orde van Oranje-Nassau. De belangrijkste aanleiding hiervoor was het gegeven dat Vultink werd gezien als één van, zo niet de beste biljartambassadeurs van Nederland.
Typisch Vultink:
In de ochtend
voetballen bij
Grol 3 en
's middags
de finale
WK-biljarten
in Düsseldorf
spelen
“Was niet nodig geweest”, reageert een nog altijd nuchtere Vultink, die het liever heeft over bijvoorbeeld zijn aan de biljartsport te danken reizen over de gehele wereld. “Niet alleen voor wedstrijden en kampioenschappen, maar ook voor het geven van demonstraties ben ik de gehele wereld over gereisd en dat van Amerika tot Argentinië, van Uruguay tot Californië, van Australië tot Paraguay om het nog niet eens te hebben over al die Europese landen die ik vanwege mijn biljartactiviteiten heb mogen bezoeken. Veel gezien en meegemaakt en tal van mooie mensen ontmoet en dat niet alleen in de biljartwereld.” Wie waren jouw grootste voorbeelden in het wereldje van de biljartsport? "Daar hoef ik niet over na te denken. Dat is in Nederland de biljarter Piet van de Pol en in het buitenland alleskunner Raymond Ceulemans uit België.”
Een duivenmelker blijf ik mijn gehele leven
Aan het eind van het gesprek wil Hans Vultink nog graag aandacht voor een tweetal andere sporten, zijnde de duiven- en de voetbalsport, waarvan hij eerstgenoemde sport vandaag de dag nog steeds beoefent. "In Aalten heb ik nog gevoetbald bij de VV Aalten, later door een fusie met DVOA opgegaan in AD '69. In Groenlo bij Grol was het voornamelijk Grol 3 en Grol 7, waarin en waarmee ik mooie tijden heb beleefd. Een leuke anekdote uit die tijd is het moment waarop iedereen bij de Groenlose club versteld stond van het feit dat ik op een zondag en dat 's morgens van de partij was bij een wedstrijd van Grol 3, terwijl ik 's middags om vier uur een WK-finale biljarten moest spelen in het Duitse Düsseldorf. Het voetbal was voor mij altijd een aangename en gezellige uitlaatklep, waarin ik mij als bijtertje kon uitleven. Aan de duivensport ben ik min of meer verslaafd. Daarmee heb ik een start gemaakt in 1949 op 12-jarige leeftijd, hetgeen betekent dat ik die hobby inmiddels al 72 jaar uitoefen.” Wijzende naar zijn duivenparadijs in de achtertuin, geeft hij aan gemiddeld 200 tot 300 duiven te houden, waar door de jaren heen vele kampioenen uit voort zijn gekomen. "Met hulp van anderen is deze sport lang vol te houden. Naar ik hoop nog tot in lengte van jaren!”
