Maten

Ik heb het maar weer eens gedaan. Naar de horeca geweest in Oost Gelre. Op een terras op zaterdagavond.

Ik ben weliswaar nog maar 1 keer geprikt, dus ik heb netjes afstand gehouden en laten houden en me alleen aan de linkerkant laten betasten door enkele geselecteerde mensen.

Gelukkig was er geen gevaarlijke livemuziek, geen mensen die meezongen met een troubadour die een avondliedje van Boudewijn de Groot of Suzan en Freek zong.

Dan was de neergestreken leermotorclub die om elf uur collectief meezong met Highway to Hell een heel wat veiliger gevoel.

Ruim half twaalf werd de laatste ronde aangekondigd. De uitbaters namen begrijpelijk geen risico. Zij weten ook dat de overheid niet alleen de grote jongens keihard aanpakt, maar ook wel degelijk de kleine ondernemer.

Op de tv zonder geluid was voetbal in voor twee derde gevulde stadions en een voorbeschouwing virusvriendelijke Formule 1 in Zandvoort, met Max, prins Bernhard jr. en lakei Mark.

Vlak voor twaalf uur ging iedereen tegelijk weg. Dat leverde nog een behoorlijk gevaarlijke situatie op, want van de andere kant kwamen net tientallen mensen die ergens anders tot sluitingstijd waren geweest en nu op zoek waren of onze kroeg misschien wat langer bleef.

Je kunt nooit weten dachten die tegenliggers, wie niet waagt, weet nooit of er met twee maten wordt gemeten.

Het was een nacht om thuis nog even na te drinken. In de achtertuin. Je kon elkaar bijna niet verstaan door al het geroezemoes uit de omringende tuinen met post-bbq geluiden en de Grolse Hofzangers op dagvolume.

Ik hoorde zelfs al een Sinterklaasnummer op een dancebeat. Over zijn maat, zwarte Piet.