Een van de laatste stoelenmatters is actief in Aalten
AALTEN - Er zijn er maar twee in heel Nederland die alle technieken van het stoelenmatten nog kennen. Hans Schigt uit Aalten is er daar een van. En hoewel het niet de bedoeling was om er zijn werk van te maken, staat helemaal stoppen ook nog niet in zijn woordenboek.
Door Kristel te Bokkel
Al van jongs af aan werd Schigt betrokken bij het stoelenmatten. Vader, opa en overgrootvader hielden zich bezig met dit oude ambacht. “In 1887 waren ze al stoelenmatter, al deden ze het wel naast een andere baan.” Het was ook niet helemaal de bedoeling dat Schigt het vak in zou gaan.
'Jammer
dat er
geen
jongeren
zijn die
het ambacht
willen leren'
Beloning
Nadat een bekende bij hem komt voor het repareren van stoelen, begint het balletje te rollen. “Toentertijd had je in de krant een bon. Als je een onderwerp voor een verhaal aandroeg dan kreeg je daar een beloning voor. Er werd een verhaal over mij gemaakt en van het een kwam het ander. Schigt uit Winterswijk, daar zijn er niet veel van, dus de mensen wisten me wel te vinden. Uiteindelijk heb ik me maar ingeschreven bij de kamer van koophandel.”
Markten
Al snel komt de vraag of Schigt mee wil de markten op. “Dat heb ik eerst afgehouden, maar uiteindelijk ben ik toch een keer mee geweest. Mijn eerste markt was in Heesch, Brabant. Met een twintigtal oude ambachten gingen we de markt op.” Daar bleef het niet bij. “Voor de coronamaatregelen deden we vijftig markten per jaar. Zo heb ik bijvoorbeeld 78 keer op Texel gezeten op de folklore markt. We bleven niet alleen in Nederland, ook stonden we vaak op markten in Duitsland en België.”
Stoel uit 1740
Bij de vraag naar een van de mooiste werken die Schigt deed, komt een stoel uit 1740 en een bank uit 1760 naar voren. Er wordt dus gewerkt voor restaurateurs, maar het meeste werk wordt gedaan voor particulieren. In de werkplaats in Aalten staan nog verschillende stoelen om te repareren. En dat kost tijd. “Een rugleuning zoals deze (zie foto) kost me acht uur om te vlechten.”
Geen opvolger
Inmiddels is het tijd om te minderen met het werk, maar een opvolger is er niet. “Het is heel jammer dat er geen jongeren zijn die het ambacht nog willen leren. Het duurt ze te lang, ze hebben er het geduld niet meer voor.” Dat maakt de drempel om te stoppen voor Schigt hoger. “Ik heb daar wel moeite mee. Je weet dat mensen dan niet meer weten waar ze naartoe moeten. Het met een rond getal afsluiten lijkt me mooi, maar ik ben er nog niet uit. Dit jaar zitten we op 145 jaar, maar of ik de 150 jaar haal…”
Oogstfeest
Zien hoe dat stoelenmatten gaat? Schigt staat op het Oogstfeest in de Heurne op op zaterdag 6 augustus.