Gerda in bruidsjurk omringd door haar man Michel Wallet met daarnaast Petra Hoog Antink en rechts Georgette Wekking. Foto: Dinès Quistt
'Hier had ik wel in willen trouwen!'
Vervolg van de voorpagina
Door Dinès Quist
Hoewel marktverkoopster Gerda Wallet-Zijl al 33 jaar getrouwd is, heeft zij nog nooit een echte trouwjurk aan gehad. Een gemiste kans, want ze zou maar wat graag in een mooie witte jurk, compleet met sleep en sluier, het jawoord gegeven hebben aan haar geliefde. “Mijn trouwoutfit heeft een buurvrouw destijds gemaakt,” vertelt de goedlachse Gerda, “van een bruidsjurk is het nooit gekomen.” Hoewel de zelfgemaakt jurk zijn dienst heeft bewezen, want nog steeds zijn Gerda en Michel gelukkig getrouwd, bleef de wens bestaan om ooit eens in een echte bruidsjurk te shinen.
Bruidsjurk-momentje
Deze wens heeft Gerda meer dan eens uitgesproken, tijdens het verkopen van broodjes, aan haar trouwe klant Georgette Wekking. “Het is altijd een feestje als ik broodjes koop bij ’t Stoepje”, vertelt Georgette, “Gerda is zo’n praatgrage enthousiasteling. Met een voorliefde voor de trouwbranche informeert ze keer op keer naar wat ik meemaak als trouwambtenaar. Reden dus om Gerda eens te verrassen.” Samen met Petra organiseerde ze een bruidsjurk-momentje.
Van thermotrui naar tule en palletjes
Petra en Georgette plukken Gerda op zaterdagochtend achter haar broodjeskraam vandaan en nemen haar mee naar het atelier. Omringd door allerhande prachtige jurken bekomt Gerda van de schrik onder het genot van een kop koffie. Daarna wordt ze de paskamer in geleid en maakt haar zwartgrijze thermokleding plaats voor tule en palletjes. Binnen tien minuten transformeert Gerda tot een ware bruid in een sprookjesachtige witte jurk compleet met sluier en lipstick. Enigszins onwennig maar glunderend van oor tot oor bekijkt ze zichzelf in de grote spiegel. “Prachtig, prachtig,” klinkt het als ze met haar wijde jurk rondzwiert.
Touwfoto 2.0
Bij een bruid hoort natuurlijk een bruidegom. De man van Gerda wordt opgehaald vanachter de broodkraam, ondertussen zoekt Petra een tweede jurk uit waarmee Gerda de paskamer in verdwijnt. De perfecte jurk zo blijkt, want voordat Gerda de paskamer uit is klinkt achter het gordijn: “Hier had ik wel in willen trouwen!” Michel komt het bruidsatelier binnen en zijn bruid verwelkomt hem met een zoen. Trots op zijn prachtige vrouw poseert het stel voor een mooie trouwfoto. Dochterlief kijkt via de live-chat mee. Na het transformatiemoment hijst Gerda zich weer in haar werkkloffie, het sprookje is voorbij, ze moet weer aan de bak en verdwijnt weer achter de bakkerskraam.